بهائیان برای ایجاد تعدیل معیشت، راه‌کارهایی را ارائه نمودند که یکی از آن‌ها، بحث پرداخت مالیات است. با وجود دو نمونه مالیات، از طرفی محل مصرف مالیات حکومتی، بسته به شرایط و سیاست هر کشور، می‌تواند متفاوت و متعدد باشد و در مالیات دینی تنها کسی که این وسط، اندکی نفع می‌برد، چند نفر قلیل «عاجزان» ده هستند. پس این، راه‌کار مناسبی نیست.

از جمله ابزارهای تبلیغاتی بهائیت، انتشار آمار اغراق‌آمیز در مورد جمعیت خود است. بهائیان اعلام کرده‌اند که در 235 کشور، تشکیلات رسمی دارند، در حالی که مجموع کشورهای جهان، کمتر از 200 کشور است. به نظر می‌رسد هدف از ارائه‌ی این آمار: 1. جلب توجه جهانیان نسبت به این فرقه 2. پرده‌پوشی از اختلافات درونی خود 3. دلگرمی سایر بهائیان است.

آیت الله نوری همدانی (دامت ظله العالي) از مراجع عظام تقلید، ازدواج با بهائیان را باطل می‌داند. ایشان هرگونه ارتباط و معامله‌ی با پیروان این فرقه‌ی ضاله را حرام دانسته است. کار کردن برای بهائیان و گرفتن دستمزد از آن‌ها، هدیه دادن به بهائیان و هدیه گرفتن از آن‌ها، تبلیغ بهائیت و کمک کردن به آن‌ها طبق فتوای ایشان حرام است.

از زمان تأسیس رژیم غاصب صهیونیستی و همسایگی با بهائیان، شاهد حمایت این رژیم از فرقه‌ی بهائیت هستیم. از شواهد تاریخی، که بر پیوند عمیق بین این دو هست، می‌توان به دیدار رئیس جمهور وقت اسرائیل با شوقی‌افندی اشاره کرد. انگیزه‌ای که این دو فرقه ظالم را به هم پیوند داده و باعث حمایت آن‌ها از یکدیگر شده، وحدت ایشان در دشمنی با اسلام است.

احسایی خود و پیروانش را از شیعه‌ی امامیّه با اعتقاد به معاد هورقلیایی خارج ساخت و این عقیده سبب جدا شدن شیخیه از امامیه شد. خیلی از مریدان وی این مسأله را ناچیز و همانند اعتقاد شیعه‌ی امامیّه دانستند، لذا به انحراف کشیده شدند. سؤال این است که اعتقاد شیعه‌ی امامیّه در رابطه‌ی با معاد چیست؟ اعتقاد شیعه، معاد جسمانی، روحانی است.

یکی از تعالیم دوازده‌گانه‌ی منتسب به بهائیت، تعدیل معیشت و رفع مشکلات اقتصادی است، بدین معنی که تمام ثروت جهان باید بین تمام افراد جامعه تقسیم شود تا افرادی فقیر و تهی‌دست در جامعه وجود نداشته باشد. با نگاهی گذرا به دین مبین اسلام می‌بینیم که صدها سال قبل از به وجود آمدن بهائیت، این تعلیم در دین اسلام مطرح و به آن سفارش شده است.