وهابیت
ابن تیمیه یکی از نواصب است که ضمن انتقاد شدید از عملکرد امام حسین (علیه‌السلام) چنین می‌گوید: «و در خروج او (حسین بن علی) نه مصلحت دین بود و نه مصلحت دنیا؛ بلکه این ظالمین سرکش بر ضد نوه رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) قدرت پیدا کردند، تا این که...
شيخ «عبدالعزيز آل الشيخ» مفتی عربستان سعودی، مدعی شد که شیعیان روز 27 رجب را عید مبعث نبوی می‌دانند در صورتیکه اگر تاریخ را بررسی کنیم، این عید در 10 محرم واقع شده‌است! وی در ادامه افزود: «رافضی‌ها تاریخ را به انحراف کشیده‌اند. آنها می‌گویند که 10 محرم روز قتل حسین بن علی است در صورتی که ما برای 10 محرم اعیاد فراوانی داریم»!
خداوند پیامبران را به ملکه عصمت تجهیز نموده تا مردم به کلام و عمل او اعتقاد داشته و بتوانند ایشان را به عنوان میزان و ملاک در جهت خداپرستی برای خود مبنا قرار دهند و اعمال و رفتار خود را بر پایه آن بسنجند؛ اما ابن تیمیه با تشکیک در این امر، عملا منکر مقام عصمت پیامبر (ص) شده و نسبت رسوخ شیطان در کلام ایشان را محتمل دانسته است.
علامه حلی (علیه الرحمة) در کتاب «منهاج الکرامة»، یکی از فضائل امام موسی کاظم (علیه السلام) را توبه بشر حافی به دست حضرت، برمی‌شمرد، ولی ابن تیمیه که کتاب «منهاج السنة» را در رد کتاب «منهاج الکرامة»ِ نگاشته است، با جهل و ناآگاهی تمام از تاریخ، به انکار این واقعیت می‌پردازد و آن را از اکاذیب علامه حلی می‌داند.
از عمده ویژگی‌هایی که باعث شکل‌گیری عقاید کلامی مکتب وهابیت گردیده، اخذ به ظواهر آیات و روایات، همچنین نفی هرگونه تفسیر و تأویل در باب فهم معانی آنها است. به عنوان مثال سردمدار وهابیت ابن تیمیه حرّانی، سفر برای زیارت قبور، تبرک جستن، بوسیدن و دست مالیدن به قبور حتی قبر پیامبر اکرم را حرام می داند
از عمده ویژگی‌هایی که باعث شکل‌گیری عقاید کلامی مکتب وهابیت گردیده، اخذ به ظواهر آیات و روایات، همچنین نفی هرگونه تفسیر و تأویل در باب فهم معانی آنها است. به عنوان مثال سردمدار وهابیت ابن تیمیه حرّانی، سفر برای زیارت قبور، تبرک جستن، بوسیدن و دست مالیدن به قبور حتی قبر پیامبر اکرم را حرام می داند.
از عمده ویژگی‌هایی که باعث شکل‌گیری عقاید کلامی مکتب وهابیت گردیده، اخذ به ظواهر آیات و روایات، همچنین نفی هرگونه تفسیر و تأویل در باب فهم معانی آنها است. به عنوان مثال سردمدار وهابیت ابن تیمیه حرّانی، سفر برای زیارت قبور، تبرک جستن، بوسیدن و دست مالیدن به قبور حتی قبر پیامبر اکرم را حرام می داند.
از عمده ویژگی‌هایی که باعث شکل‌گیری عقاید کلامی مکتب وهابیت گردیده، اخذ به ظواهر آیات و روایات، همچنین نفی هرگونه تفسیر و تأویل در باب فهم معانی آنها است. به عنوان مثال سردمدار وهابیت ابن تیمیه حرّانی، سفر برای زیارت قبور، تبرک جستن، بوسیدن و دست مالیدن به قبور را حرام می‌داند که علمای بزرگ اهل سنت با این نظر مخالفت کرده‌اند.
از عمده ویژگی‌هایی که باعث شکل‌گیری عقاید کلامی مکتب وهابیت گردیده، اخذ به ظواهر آیات و روایات، همچنین نفی هرگونه تفسیر و تأویل در باب فهم معانی آنها است. به عنوان مثال سردمدار وهابیت ابن تیمیه حرّانی، تبرک جستن، بوسیدن و دست مالیدن به قبور را حرام می داند.
از عمده ویژگی‌هایی که باعث شکل‌گیری عقاید کلامی مکتب وهابیت گردیده اخذ به ظواهر آیات و روایات، همچنین نفی هرگونه تفسیر و تأویل در باب فهم معانی آنها می‌باشد. از جمله اتهاماتی که از سوی وهّابیت در مبحث زیارت قبور به شیعه وارد می‌شود، تهمت شرک و قبرپرستی است.
با توجه به آیات و روایاتی که در منابع شیعه و اهل‌سنت در موضوع وحدت اسلامی وجود دارد، اما در مقابل می‌بینیم که این موضوع از سوی برخی از علمای جامعه اسلامی به نام وهابیون، رد شده است. اینان در برخورد افراطی و تعصب آمیز خود هر که را سدّ راه می‌بینند حتّی اگر از مذاهب اهل‌سنت باشند بدعت‌گذار، کافر و مرتد می‌نامند.
در کتاب‌های هیچ‌یک از علمای اهل‌سنت و جماعت، اثری از نام سلفیه و یا مذهبی به این نام به چشم نمی‌خورد؛ بلکه این نامی است که از سوی وهابیان و بی‌دینان ساخته شده است؛ اگر یک مسلمان خود را پیرو مذهبی معرفی کند که امروز به مذهب سلفیه خوانده می‌شود، بدون شک چنین شخصی بدعت‌گذار است.
ابن منکدر تابعی، با یاران خود نشسته بود که ناگهان زبانش بند آمد. بلند شد و گونه‌هایش را بر قبر پیامبر گذاشت؛ به همراهانش گفت: هرگاه مشکلی برایم پیش بیاید، از قبر پیامبر شفا می‌طلبم؛ همچنین گفته‌اند که ابن‌عمر، دست راستش را بر قبر شریف پیامبر می‌گذاشت و بلال گونه‌هایش را.
نام وهّابی و فرقه وهابیت که قدمت آن خیلی از دویست سال تجاوز نمی‌کند، شهره عام و خاص گردیده و کمتر کسی است که نامی از این گروه و یا خبری از جرایم و جنایات آنان، نشنیده باشد. طبیعی است استعمال نام وهّابیت چندان خوشایند این گروه نباشد و به همین جهت، آنان خود را «سلفی» می‌خوانند.