وهابیت
ابن تیمیه یکی از نظریه پردازان وهابیت است .وی کینه و عداوت عجیبی نسبت به اهل بیت رسول الله (ص) داشت تا جایی که هر جا به خبری در مورد مناقب یا فضائل ایشان برخورد می کرد آن را از دم تکذیب می نمود و از طرفی وی تعصب بی جایی نسبت به افکار و عقائد خویش دارد تا جایی که می توان گفت وی هر چه را مطابق هوای نفسش باشد می پذیرد و هر چه را خلاف آن باشد رد می کند
امروزه برخی چنین می پندارند که وهابیت تنها با شیعه مخالف است ، حال آن که هجمه آنان به مذاهب فقهی و کلامی اهل سنت کمتر از شیعه نیست . در این مقاله قصد داریم به دیدگاه وهابیت و نویسندگان این فرقه درباره مذاهب اهل سنت بپردازیم
از آن جا که وهابیون قائل به تجسیم اند ( جسم بودن خداوند ) و به خدایی معتقدند که دارای صورت ، چشم ، گوش ، دست ، پا و ... است ، برای خدا جاه و مکانی نیز در نظر گرفته و کمال معرفت به ذات مقدس الهی را در این دانسته اند که انسان معتقد شود خدای متعال بالای همه مخلوقات و بر روی عرش و کرسی قرار گرفته است .
یکی از مواضعی که وهابیت را دچار چالش نموده و عناد و دشمنی ایشان را نسبت به اهل بیت رسول الله ص و به خصوص شیعیان دو چندان نموده ، احادیث صحیح و غیر قابل انکاری است که شیعه و سنی آنها را متواترا از رسول خدا ص در فضائل و مناقب امیر المومنین ع و اهل بیت رسالت نقل کرده اند .
نظرات و فتاوای شاذ و خلاف مشهور ابن تیمیه ، رعایت نکردن ادب و نزاکت در مباحث علمی ، توهین و جسارت به فرقه ها و مذاهب اسلامی و پیشوایان آنان ، بی احترامی او به ساحت مقدس پیامبر اکرم ص و اهل بیت ایشان ، همه و همه باعث به وجود آمدن موجی از اعتراض ها و انتقادهای شدید نسبت به ابن تیمیه از جانب علمای اسلام و حتی برخی علمای بزرگ سلف شد .
در دشمنی و عناد وهابیت با مسلمانان اعم از شیعه و سنی شکی نیست ، اگر چه بنا به دلایلی کینه و عناد ایشان با شیعیان بروز و ظهور بیشتری دارد ، شاهدش هم این است که سلفیون برای اجتناب از مشابهتشان با شیعیان حاضرند هر چه را شعار شیعیان گشته اگر چه از احکام الهی باشد ، ترک نمایند .
چقدر خانواده ها که به خاطر این جمود فکری ابلهانه و غیر منطقی سرپرست خانواده خود یا جوانان و گاها اطفال و عزیزان خود را از دست دادند و با گریه های شبانه بغض از دست دادنشان را سالیان سال تحمل میکنند!
اهل سنت گرایش زیادی به فرقه های اصلی تصوف دارند به گونه ای که بیشتر اهل سنت پیرو طریقه های متصوفه اند .
حتی در میان حنبلیان و بزرگان دیوبندی هند نیز تصوف حضور پر رنگی دارد .این در حالی است که ابن تیمیه به شدت با تصوف و عرفان مبارزه کرده و پیروان آن ها را کافر ، ملحد و گمراه می داند .
کشتارشیعیان توسط وهابیها در عتبات عالیات به راستی صفحه تاریخ را سیاه کرده ولکه ننگی برای همیشه بر پیشانی وهابیان نهاده است.جمیل صدقی زهاوی درقضیه حمله وهابیها به طائف می نویسد:برصغیر وکبیر رحم نکردند. طفل شیرخوار را بر روی سینه مادرش سر بریدند.
وهابیون در حوزه مسائل هستی شناسی ، حس گرا هستند . بدین معنا که ملاک ایشان در وجود داشتن یک شیء یا عدم وجود آن ، این است که آن شیء با حواس ظاهری انسان قابل درک و لمس باشد .وهابیت بر این اساس هر چه را که باحواس پنج گانه قابل درک و لمس باشد موجود دانسته و غیر آن ها را معدوم می دانند .
وهابیت با استناد به ایات و اخباری توسل به اولیای الهی و ائمه و انبیاء ع را شرک می دانند . ایشان در این زمینه به سخنانی از بزرگان خود نیز استناد می کنند و به شدت با مساله توسل مخالفت ورزیده و ان را از بدعتهای شیعیان می دانند . اما آیا واقعا دیدگاه شاگرد برجسته و بزرگ ابن تیمیه یعنی ابن قیم جوزی نیز در حوزه توسل چنین است ؟
وهابیت با صراحت و گستاخی تمام به تکفیر امت اسلام از گذشته تا به حال پرداخته و هر کس را که از آنان پیروی نمی کرد تکفیر می نمودند هر چند از پرهیزگارترین مسلمانان بود. آن ها همه مسلمین را مشرک دانسته و خون و اموالشان را مباح می دانستند . این مساله تا جایی ادامه می یابد که برادر محمد بن عبد الوهاب ، معتقد است که محمد بن عبد الوهاب رکن جدیدی را به ارکان اسلام اضافه کرده است .
از گذشته تا حال سلفیون ،شیعه را مورد هجمه قرار داده و ایشان را نسبت به تبرک جستن به قبور ائمه و نیز زیارت قبور مومنین و... مذمت کرده و عمل ایشان را شرک و بدعت می دانند . حال آن که شیعیان قائل به استحباب زیارت قبور و تبرک جستن به آنها هستند. گذشته از شیعیان برخی از اهل سنت و حتی شخص احمد بن حنبل رئیس مذهب حنابله و کسی که وهابیون در ظاهر از مکتبش تبعیت می کنند نیز نظری بر خلاف سلفیون دارند .
یکی از تناقضات فکری و اعتقادی ابن تیمیه این است که او به شدت از نظریه عدالت صحابه دفاع می کند لکن در عمل ،خود وی اولین کسی است که این نظریه را نقض کرده به گونه ای که نسبت به اصحاب رسول خدا (ص) کاملا نسبی گرا می شود وی در مورد معاندین و مخالفین امیر المومنین ع به شدت از این قاعده سخن می گوید لکن به برترین اصحاب رسول خدا ص که می رسد از توهین و تهمت و نقل اکاذیب در مورد ایشان کم نمی گذارد .