ابن منکدر با شاگردانش در جلسه‌ای نشسته بود که به‌ناگاه، زبانش بند آمد. در همین هنگام بلند شد و به سمت قبر مطهر رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) رهسپار شد و گونه‌هایش را بر روی قبر آن حضرت قرار داد و سپس به سمت شاگردانش برگشت؛ عده‌ای از شاگردان، او را مورد سرزنش قرار دادند. ابن منکدر در پاسخ به آنان گفت: هرگاه مشکلی برایم پیش بیاید، از قبر مطهر پیامبراکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) شفا می‌طلبم.
تاریخ دمشق، ابن‌عساکر، ج56، ص51.
مقاله: «نقد و بررسی دیدگاه بن باز راجع به مسئله تبرک جویی به قبوراولیاء الهی»