دهلوی در شرح حدیث نبوی «‌می‌بینم که شیاطین انس و جن، از عمر بن خطاب فرار می‌کنند» این‌گونه توجیه می‌کند: «این‌که رسول خدا فرمود می‌بینم شیاطین جنّ و انس را که از عمر فرار می‌کنند، عایشه می‌گوید بازگشتم و از دیدن این رقص منصرف شدم، گویا این فعل لهو و لعب دانسته شده، سؤال این است که اگر مشروع نبود، چگونه پیامبر آن را ملاحظه می‌کرد و به عایشه نشان می‌داد و از دیدن او جلوگیری نمی‌کرد؛ پاسخ مانند حدیث قبل است؛ در صحیحین نیز این حدیث (رقص حبشیان) آمده، که عایشه تماشا می‌کرد، عمر آمد و منع کرد و با سنگ آنان را می‌زد که پیامبر فرمود: عمر از آنان درگذر، امروز روز عید است، یعنی در روز عید مقداری از لهو لعب مباح می‌گردد؛ هم‌چنین در این حدیث (نقل شده در سنن ترمذی)، رقص زن حبشیه آمده که مانعی از دیدن عایشه به آن وجود ندارد (چون نظر زن بر اجانب نیست) و احتیاجی نیست که مانند دیگران این‌گونه توجیه کنیم که چون عایشه صغیره بوده، این نظر منعی ندارد، البته ممکن است که جریان حدیث سنن ترمذی با حدیث صحیحین متفاوت و در زمان‌های متفاوت بوده است (که برای توجیه آن مورد و اشکال نظر عایشه بر اجنبی چنین توجیه کرده‌اند.)»
أشعه اللمعات، عبدالحق دهلوی، ج4 ص358.
که در جواب وی باید گفت فعلی که مسلماً حرام است، نسبت دادن هر یک از مراتب آن به رسول خدا، دلیل بر حلیّت آن کار نیست، بلکه حرمت مقطوعه آن کار، دال بر کذب و دروغ بودن آن نسبت به رسول خدا خواهد بود، در نتیجه این خود دلیل بر ساختگی بودن این حدیث است؛ قرائن مختلفی در حدیث موجود است که جعلی بودن آن را می‌رساند؛ ازجمله اگر رقص توسط زن حبشی در حال انجام بوده و عایشه منعی نداشته ببیند، چگونه پیامبر آن را می‌دید.
مقاله: «ردّ حدیث فرار شیاطین انس و جنّ از عمر و عجایبی در توجیه آن»