در شأن نزول آیه 65 سوره نساء آورده‌اند که منافقی با یک یهودی اختلاف پیدا کرد، یهودی به منافق گفت برای حل و فصل اختلاف، نزد رسول خدا برویم، منافق به قضاوت کعب بن أشرف یهودی، حاضر شد؛ بالاخره نزد رسول خدا حاضر شدند و حضرت به نفع یهودی و به ضرر منافق حکم کرد. منافق به حکم رسول خدا راضی نشد و گفت قضاوت را نزد عمر ببریم؛ پس نزد عمر رفتند، یهودی ماجرای قضاوت رسول خدا و سرباز زدن آن منافق از قضاوت و حکم پیامبر را برای عمر بازگو کرد؛ عمر به منافق خطاب کرد که آیا قضیه همین است؛ منافق گفت: آری! عمر داخل خانه شد و شمشیرش را برداشته و بیرون آمد و گردن منافق را زد؛ سپس عمر گفت: من برای کسی که به قضاوت پیامبر راضی نشود، این‌گونه قضاوت و حکم می‌کنم؛ خبر این واقعه به پیامبر رسید و حضرت فرمودند: گمان نمی‌کنم عمر بر قتل شخصی مومن اقدام کند؛ پس این آیه نازل شد و خون آن منافق را بی‌ارزش خواند.
ملاح آورده است که این روایت از پیامبر نقل نشده (از صحابی نقل شده) غریب و مرسل است، ابن‌لهیعه، راوی این حدیث هم ضعیف است.
الاحادیث الضعیفه و الموضوعه التی حکم علیها الحافظ ابن کثیر فی تفسیره، محمود ملاح، ص120.
مقاله: «ردّ حدیث نامگذاری عمر بن خطاب به فاروق و اشکالات وارده بر آن»