امام حسن (علیه‌السلام) فردی شجاع و متهور بود و از مرگ ترس و بیمی نداشت و در رکاب پدر بزرگوار خود در خط مقدم می‌جنگید و از همگان پیشی می‌گرفت و بر قلب سپاه دشمن می‌زد، و آن‌قدر آمادگی او برای جانبازی در راه حقّ زیاد بود که امیرالمومنین در جنگ صفین به اصحاب خود می‌فرمود، او و برادرش را از ادامه جنگ باز دارید تا نسل پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) با کشته شدن این دو نفر از بین نرود.
شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج11، ص25.
مقاله: «جایگاه امام حسن(ع) در گفتار علمای اهل سنت»