در شهادت حمزه سید الشهداء بعد از مراجعت از جنگ احد که زنان گریه و نوحه برای شهدا می‌کردند، چشمان مبارکشان پر از اشک شد و آن‌گاه که به درب خانه عموی گرامش رسید و صدای گریه از منزل حمزه بیرون نمی‌آمد فرمود: عمویم حمزه گریه کننده‌ای ندارد.
المستدرک، حاکم نیشابوری، ج1، ص537.
مقاله: «گریه و عزاداری در سیره و سنت پیامبر از منابع اهل سنت»