عبدالله بن عکرمه می‌گوید: «تعجب است از سخن مردم که می‌گویند عمر بن خطاب از نوحه‌سرایی جلوگیری کرده، در صورتی‌که پس از مرگ خالد، زنان بنی مغیره، هفت شبانه‌روز در مکه و مدینه گریه کردند و گریبان چاک دادند و صورت‌های خود را مضروب ساختند. در آن روزها طعام و غذا پخش کردند تا این‌که این مدت پایان یافت، ولی عمر بن خطاب از آن جلوگیری نکرد.»
کنز العمال، متقی هندی، ج15 ص731.
مقاله: «عدم مخالفت عمر بن خطاب، با گریه و عزاداری، از منابع اهل سنت»