عبدالله بن مسعود گفت: ما معجزات را برکت می‌شمردیم، (و طبق آیه 59 سوره اسراء که خدا فرموده: ما نشانه‌ها را نمی‌فرستیم مگر برای ترسانیدن (کفار)) و شما آنها را از باب ترس می‌شمارید؛ ما در سفری همراه پیامبر بودیم، آب کم شد؛ پیامبر فرمود: از آب باقیمانده بیاورید؛ ظرفی آوردند که در آن اندکی آب بود؛ ایشان دست خویش را در ظرف آورد و گفت: به سوی آب پاکیزه و پاک‌کننده و برکت داده شده بشتابید، و برکت از جانب خداوند است.
به تحقیق دیدم که از میان انگشتان پیامبر آب بیرون می‌آمد، و همانا ما تسبیح گفتن طعام را می‌شنیدیم، وقتی که توسط آن حضرت خورده می‌شد.
صحیح بخاری، بخاری، ج2، ص523.
مقاله: «داستان اهدای گوسفند بریان مسموم برای پیامبر، در جنگ خیبر»