کراهت داشتن محمد بن عبدالوهاب از صلوات بر پیامبر اکرم:
محمد بن عبدالوهاب به پیروی از امویان و با کراهت داشتن از شنیدن ذکر صلوات بر پیامبر و زشت شمردن آن، از گفتن صلوات بعد از اذان و پخش آن از مناره‌های مسجد، خصوصاً در شب‌های جمعه جلوگیری می‌کرد و در صورت سرپیچی از دستور، شخص متخلف را شدیداً تنبیه و مجازات می‌کرد. (به طوری که وارد شده یک مؤذن نابینا را به جرم فرستادن صلوات بر پیامبر بعد از اذان اعدام کرد.)
وی با بی‌شرمی تمام، معتقد بود که: «گناه زنانی که در حال زنا دادن هستند، از کسانیکه بر بالای مناره‌ها بر پیامبر صلوات می‌فرستند، کمتر است.»
الدرر السنیه فی‌الرد علی الوهابیه، احمد بن زينی دحلان، ص108 و109.
مقاله: «انحرافات پیشوای وهابیان محمد بن عبدالوهاب نجدی حنبلی»