از همان ابتدای به‌وجود آمدن وهابیت، علمای اهل سنت، با این فرقه مخالفت کرده و آنان را فاسدالعقیده، ملحد و گمراه کننده دانسته‌اند. هنگامی‌که فرقه‌ی وهابیت به‌وجود آمد، دو مناظره بین بزرگان وهابی و علمای اهل سنت مکه، صورت گرفت، که در هر دو مرتبه، علمای اهل سنت، این فرقه را گمراه دانستند.
مناظره اول، در زمانی صورت گرفت، که شریف مسعود، بر مکه حکومت می‌کرد، محمد بن سعود حاکم درعیه، 30 نفر از بزرگان وهابی را به مکه فرستاد، تا با علمای اهل سنت مناظره کنند، در این مناظره همه‌ی علمای اهل سنت، تفکر وهابی را خنده‌دار و مضحک دانستند. زیرا دین محمد بن عبدالوهاب مشتمل بر چیزهای زیادی از تکفیریات بود، قاضی مکه بعد از شنیدن مناظرات، دستور داد که این ملحدان را زندانی کنند.
مناظره دوم، نیز در سال 1184 و در زمان حکومت شریف احمد، بر مکه صورت گرفت، که در این مناظره نیز علمای مکه گفتند: دین وهابیت، مانند دین زنادقه است. از این‌رو به وهابیان اجازه حج داده نشد.
الدرر السنیه فی‌الرد علی الوهابیه، احمد بن زينی دحلان، ص115 و116.
مقاله: «وهابیت دینی مضحک و خنده دار»