ام سلمه می‌گوید: حسن و حسین (علیهماالسلام) در جلوی پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در خانه‌ی من مشغول بازی بودند، جبرئیل نازل شد و گفت:
«ای محمد! امت تو فرزندت حسین را شهید خواهند کرد، آن‌گاه رسول خدا گریست، سپس حسین را در آغوش گرفته و به سینه چسبانیده و فرمود: این تربت در نزد تو امانت باشد. خاک را بوییدند و فرمودند: ای ام سلمه! هرگاه این تربت، رنگ خون به خود گرفت، بدان‌که فرزندم حسین به شهادت رسیده است.»
مجمع الزوائد، هیثمی، ج9 ص219.
مقاله: «زنانی که از گریه پیامبر(ص) بر امام حسین(ع) سخن گفتند»