عکس
وهابیت برای بالا بردن و مهم جلوه دادن پیشوایان و بزرگان خود، با جعل و نسبت دادن مطالب غیر واقعی و دروغین، به غلو در حق آنان پرداختهاند. آنان میگویند: پیامبر اکرم فرمودند: «خداوند تنها جبرئیل، من و معاویه را امین وحی خود قرار داد.
بنی امیه دین اسلام را وارونه کرده و تخم نفاق را در سراسر حکومت اسلامی پاشیدند؛ خداوند در قرآن این خاندان را شجره ملعونه مینامد.(آیه 60 سوره اسراء)
یکی از شاخصههای فکری و اعتقادی وهابیان، غلو این فرقه درباره پیشوایان و علمای خود است. وهابیان در حالیکه شیعیان را به اتهام غلو، تکفیر میکنند و آنان را مشرک میدانند، برای بالا بردن و مهم جلوه دادن پیشوایان و علمای خود، با جعل و نسبت دادن مطالب غیر واقعی و دروغین به غلو در حق آنان پرداختهاند.
«علاء بن عرار نقل میکند که از عبدالله بن عمر در مورد مقایسه امام علی (علیه السلام) و عثمان سؤال شد: عبدالله بن عمر در جواب گفت: از کسی درباره علی سؤال نکن! نيازی نيست که در رابطه با علی از کسی سؤال کنی!
تاریخهای نوشته شده درباره وهابیت، کارنامه بزرگی از جنایتهای وهابیت است. جالب است که خود وهابیت در برخی مواقع به جنایتهایشان اعتراف میکنند. یکی از موارد اعتراف بعد از جنگ و حمله به طائف است.
قانون کثیف «هدف وسیله را توجیه میکند» که در بین افراد معلوم الحال تاریخ ترویج شده است، از غیراخلاقیترین مبانی و اندیشه ساخت بشر است. این قانون توسط گروههای وهابیت و مخصوصاً آل سعود مورد توجه بوده است.
علی الوردی در تاریخ خود درباره جنایتهای وهابیت میگوید: «وهابیان مانند سیل ویرانگر وارد شهر طائف شدند. در کوچه و بازار میگشتند و هر کس را مییافتند، آتش میزدند. درهای خانهها را شکستند و به زور وارد خانهها شدند.
از ميان رهبران مذهبی اهلسنت، ابوحنيفه و مالك بن انس در دوران امام صادق (علیه السلام) میزيسته و محضر ايشان را درك كردهاند، اما محمد بن ادريس شافعی و احمد بن حنبل كه تولدشان بعد از شهادت امام صادق (علیه السلام) بوده نمیتوانند، محضر ايشان را درك كرده باشند، لذا جزء شاگردان بدون واسطه آن حضرت محس
خداوند در قرآن میفرماید: «هر کس پس از آنکه حق بر او روشن شد با پیامبر مخالفت کند و راه غیرمؤمنان رود، او را به آنچه دوست دارد (باطل) وامیگذاریم و جایگاهش جهنم خواهد بود.» و «هر چه پیامبر برای شما آورده بگیرید و از آنچه نهی کرده برحذر باشید.» و «مرد و زن مومن وقتی خدا و پیامبر دستوری دادند از
ابن ابیالحدید شارح نهج البلاغه در وصف امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) آورده است: