ابن ابی‌الحدید شارح نهج البلاغه در وصف امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) آورده است:
«اگر سخن از جهاد و جنگ شود، او آقای مجاهدین و جنگ‌جویان است و اگر بحث از موعظه و تذکر باشد، او بلیغ‌ترین موعظه‌کنندگان و تذکر‌دهندگان است و اگر صحبت از فقه و تفسیر گردد، او رئیس فقهاء و مفسرین است و اگر از عدل و توحید سخن به میان آید، او امام اهل عدل و موحدین است»، و آن‌گاه در خاتمه کلامش، خیلی به‌جا و به‌حق می‌گوید: «بر خدا کار مشکلی نیست که عالَمی را در یک نفر جمع کند.»
پی‌نوشت:
ابن أبي الحديد معتزلی، شرح نهج البلاغة، تحقيق : محمد أبو الفضل إبراهيم، مؤسسة إسماعيليان للطباعة والنشر والتوزيع، ج7، ص202، «إن قيل جهاد وحرب فهو سيد المجاهدين والمحاربين ، وإن قيل وعظ وتذكير ، فهو أبلغ الواعظين والمذكرين ، وإن قيل فقه وتفسير ، فهو رئيس الفقهاء والمفسرين ، وإن قيل عدل وتوحيد ، فهو إمام أهل العدل والموحدين ليس على الله بمستنكر * أن يجمع العالم في واحد.»