ساسانیان ناچار شدند توجیهی برای برانداختن هم دینان خود بیابند. وقتی گشنسب، پادشاه ناحیه طبرستان اردشیر را متهم به ترک سنت می کند، تنسر در پاسخ او بیان می دارد همه سنت های دیرین، نیک نبوده اند و اردشیر به اوصاف حمیده بیش تر از اولینان متصف است و در مورد دین زرتشت در آن زمان چنین بیان می دارد:

در نگاه اَوستا، تخریب خانه‌های مخالفین و ویران نمودن شهرها و آبادی‌هایی که مردمانش با آیین زرتشتی سر سازش ندارند، کرداری نیک شمرده شده است. بر همین اساس پادشاهان ایران باستان همواره بسیاری از شهرهای غیرایرانی و غیرزرتشتی را با خاک یکسان می‌کردند.

بدترین شكنجه‏‌ها در زمان حکومت دینی ساسانیان، شكنجه معروف به «نه مرگ» بود كه تفصيل آن از اين‌قرار است: جلاد به ترتيب انگشتان دست و انگشتان پا و بعد دست را تا مچ و پا را تا كعب و سپس دست را تا آرنج و پا را تا زانو و آنگاه گوش و بينى و عاقبت سر را قطع مي‌كرد و اجساد اعدام‌‏شدگان را نزد حيوانات وحشى مي‌افكندند.

برخی از جریانات باستان‌پرستان و زرتشتی‌گرا در فضای مجازی، در جهت ضربه زدن به اسلام و مناسک اسلامی، سجده در مقابل خدا را به تمسخر کشیده‌اند. این نوشتار پاسخی است که با یاوه‌گویی‌های این اشخاص. چه اینکه در دین زرتشتی و سنت‌های ایران باستان، سجده در مقابل آتش و نیز در مقابل پادشاهان و اشراف امری مرسوم بوده و هست...

هيچ يك از پادشاهان ساسانى به استثناى اردشير اول و خسرو انوشيروان و خسرو پرويز، مانند بهرام پنجم محبوب عام نبوده است. پادشاهی که در بین اعراب و با فرهنگ اعراب بزرگ شد و حکومت رسیدنش را مدیون گروه حقیر از اعراب است که حرکت آنها ، مخالفت بزرگان را از پادشاه نشدن بهرام خنثی کرد.

آیا می‌دانید در متن اوستا، بارها و بارها اهورامزدا حکم قتل‌عام مردم مازندران و گیلان را، به جرم کافر بودن (؟!) صادر کرده است؟ آیا می‌دانید بنا بر متن اوستا، کشتن مردم مازندران و گیلان یک افتخار برای بزرگان دین زرتشتی محسوب می‌شود؟