آیت الله مکارم شیرازی (حفظه الله) در زمینه ذوالقرنین، به سخن ابوالکلام آزاد (اندیشمند هندی) مراجعه کردند. از سویی می‌دانیم که استدلال‌های ابوالکلام "امروزه" از اعتبار ساقط است. فی الواقع، کشفیات جدید به ما نشان می‌دهد که کورش ابداً نمی‌تواند ذوالقرنین باشد، از سویی آیت الله مکارم فرمودند این ادعا که کورش همان ذوالقرنین باشد، ابهاماتی دارد.

با اینکه ابوریحان در کتاب خود به نقل از اهل مغرب، نام کورش را می‌آورد و این بدین معناست که او با منابع ایشان و شخصیت کورش از نگاه آنان آشنایی کامل داشت، اما دریغ از تطبیق کورش و ذوالقرنین! این‌ها شواهد و قرائنی آشکار بر اینند که در منابع اسلامی تا پیش از عصر استعمار، کورش با اینکه شناخته شده بود، لیکن هیچ گاه مصداق ذوالقرنین خوانده نشد.

طبق اخبار وارده، ذوالقرنین، صاحب مقام نبوت نبود. بلکه تنها بنده صالحی از بندگان خدا بود که پروردگارش به او مکنت و قدرت داد و حقایقی را بر قلب او الهام کرد.

عده‌ای خود را از نژاد آریایی و برتر از دیگر اقوام و نژادها می‌دانند و فردوسی را یکی از بهترین افراد در مسأله خدمت به زبان فارسی می‌دانند ولی از واقعیت اینکه فردوسی شاهنامه را برای چه فردی نوشت اطلاع ندارند. فردوسی شاهنامه را برای فردی به نام سلطان محمود غزنوی که از نژاد ترک بود نوشت.

یکی از سایت‌های باستانگرا که گوی دروغ و جعل و تحریف را از دیگران ربوده، مدعی شد که حکمای ایرانی مسلمان، تحت تأثیر حکمت آذرباد مهرسپندان (موبدا زرتشتی در دوره ساسانی) بودند. در پاسخ باید بگوییم که آذرباد مهرسپندان که از نظر روانی متزلزل بوده است و این از آثارش به روشنی پیداست، چگونه می تواند نماد حکمت ایرانی معرفی شود؟

این ادعا که کورش همان کیخسرو باشد، دیدگاه یونانیان و رومیان بوده که ابوریحان خود آن را قبول نکرد، بلکه آن را رد کرده است. سایت دروغ‌پرداز و جاعل بی‌‌خردگان، در عملی زشت، با خیانت به مخاطبین خود، اصل کلام ابوریحان را سانسور کرد. آنجایی که ابوریحان دیدگاه غربی‌ها را می‌گوید را بیان کردند، اما آنجایی که ابوریحان به نقد و رد دیدگاه غربی‌ها می‌پردازد را سانسور کردند. تا بلکه بتواند مانند همیشه ملت را فریب دهند.