زرتشت و باستانگرایی
جدیداً برخی مدعی شده اند نظریه اتمگرایی برای نخستین بار توسط یک دانشمند هخامنشی به نام هوشتانه صادر شد. در پاسخ میگوییم اولاً وجود تاریخی چنین شخصی مبهم است. ثانیاً به فرض وجود چنین شخصی، او به عنوان یک رمال، جادوگر و آدمخوار معرفی شده است. نه مبتکر اتمگرایی...
هوشتانه... همان کسی که برخی او را یک دانشمند هخامنشی مینامند! حقیقت این است که اولاً در اصل وجود تاریخی او تردید وجود دارد. ثانیاً به فرض وجود او، وی در تاریخ به عنوان شخصیتی رمال، جادوگر و آدمخوار مشهور است.
به نوشتهٔ گراردو نیولی (Gherardo Gnoli)، واژهٔ آریایی، نه بار نژادی و تباری و نه بار مکانی و جغرافیایی، بلکه بار دینی دارد. به اعتقاد او، آریایی در زبان هندوایرانی به معنی «ایمانآورده» است. و به کسانی اطلاق میشد که به آیینهای هندوایرانی و مذهب دیوپرستی ایمان داشتند. همچنین دیگر معنی برای واژه آریایی، لفظ «بیگانه» (stranger) است.
شایعه شد که دیوار چین از دیوار کورش (؟!) الگو گرفته است. این ادعا اساساً فاقد سندیت است. ضمن اینکه ساخت دیوار چین از قرن 7 پیش از میلاد یعنی 1-2 قرن پیش از کورش آغاز شده بود.
رئیس انجمن موبدان تهران، موبد خورشیدیان، از جمله افرادی است که طبق آنچه از دینشان باقی مانده، خود را داعیه داران سه شعار پندار نیک و گفتار نیک و کردار نیک میداند. ولی در گفتگویی با خبرگزاری شفقنا مذاهب را ربات ساز و پیروان آنها را ایجاد کنندگان جنگ و به جان هم انداختن مردم میداند.
در تجملگرایی دربار هخامنشی همین بس که یکی از پُستهای دربار، «مگس پرانی» نام داشت. در واقع مگسپَران کسی بود که با وسیلهای از جنس موی اسب، مگسها را از سر و صورت پادشاه دور میکرد.
دیاکونوف در کتاب تاریخ ماد درباره تازش کورش هخامنشی به اکباتان (یا همان هگمتانه پایتخت ماد) نوشت: کورش در حمله به ماد، پایتخت ای تمدن را غارت و برخی از مردم را به بردگی گرفت.
در باور زرتشتی، نخستین انسانها، مَشی (مَشیَه) و مَشیانَه نام داشتند. اهریمن به اندیشه آنان تاخت. پس آنان اهریمن را آفریدگار خود پنداشتند. پس از مدتی نخستین فرزندانی که به دنیا آوردند را نیز خوردند.
منابع زرتشتی بر این عقیده اند که ستارگان پایینتر از ماه و خورشید قرار دارند. همچنین یک ستاره هم به عنوان میخ وسط آسمان نصب شده است. همچنین در دیانت کهن زرتشتی، برخی ستارگان ستایش شده و از آنان حاجت خواسته میشد.
در منطق زرتشتی، اهورامزدا انسان را آفرید. چون به کمک او نیاز داشت. در حقیقت، اهورامزدا برای جبران ضعف خود، انسان را آفرید.از همین روی، در اوستا نیز میخوانیم که اهورامزدا به زرتشت میگوید اگر فرَوَشیهای اَشَوَنان (مؤمنان) به یاری من نمیآمدند، هرآینه از اهریمن شکست میخوردم.
در قرآن، بارها تصریح شده است که خداوند از جمیع خلایق بینیاز است، و این بندگان هستند که به ذات اقدس الهی نیازمندند. اما در کتاب مقدس زرتشتیان (اَوِستا) خدا به کمک بندگان و مخلوقات خود نیاز دارد.
باستانگرایان و موبدان زرتشتی کسی را سرزنش نکنند. بلکه باید خود و "خدای خود" را ملامت کنند! این موبدان زرتشتی بودند که دست خود را به گناه آلوده کردند. پس سخن اَوِستا جاری شد. ایزدِ تیر، چاره و درمان را از ایران دور کرد و این چنین -به تعبیر اوستا و به زعم موبدان زرتشتی- سرزمینهای ایران در هم شکسته شدند. آنچه شد محصول زشت کرداری موبدان و نتیجه ارادهی خدای خودشان بود.
اوستا کتاب مقدس زرتشتیان: در البرز کوه، نه باد گرم وجود دارد و نه باد سرد ! آنجا روز وجود ندارد . شب هم وجود ندارد . از بیماری هم خبری نیست. (اوستا، مِهر یَشت، بند 50) عالم همه حیران از این همه دقت علمی !
.
با توجه به شبهات و هجمه هایی که برضد قرآن و اسلام وارد شده است، عبارت "ایرانیان در قرآن" موجب تعجب شود. ولی در واقع در قرآن آیاتی هست که به ایرانیان اشاره دارد. یکی از آن آیات، آیه 13 از سوره مبارکه محمد است.