خوارج
علمای فریقین، نام وهابیت را برای یک گروه ایجاد شده در قرن دوازدهم به کار برده‌اند؛ این نام با استفاده از اسم بنیان‌گذار وهابیت، «محمد بن عبدالوهاب» درست شده است. عالمان آشنا به این تفکر جدید، این نام را به آنان نسبت داده‌اند و بزرگان وهابی نیز خود با اشاره به این نام، وهابیت را برای خود پذیرفته‌اند.
یکی از بدترین فتنه‌هایی که در جامعه اسلامی رخ داد و باعث انشقاق جامعه اسلامی شد، فتنه خوارج است؛ این گروه فهم نادرستی از دین ارائه دادند که منجر به تکفیر مسلمانان و قرار دادن ایشان در مقابلشان شد، دقیقا شبیه چیزی که امروز وهابیت گرفتار آن شده است و با تکفیرهای بی‌جا مسلمانان را در مقابل خود قرار داده است.
تعدادی از بزرگان اهل سنت که اتفاقا در علم رجال و تراجم نیز سرآمد هستند، مدعی شده‌اند که ابن ملجم مرادی، قاتل امیرمؤمنان (علیه‌السلام)، از اصحاب بوده است؛ ذهبی می‌گوید: در نظر ما، او مستحق آتش جهنم است.
بسیاری از علمای اهل‌تسنن، محمد بن عبدالوهاب و عقاید وی را مورد انتقاد قرار داده و به شدت از آنها مذمت نموده‌اند از باب نمونه شیخ احمد غماری ضمن معرفی و افشای ماهیت ابن‌تیمیه، محمد بن عبدالوهاب را شیطانی می‌داند که دارای مذهبی باطل است و افکارش از افکار ابن‌تیمیه نشأت گرفته و سخنان او همان سخنان ابن‌تیمیه است.
این سؤال به ذهن هر اهل علمی خطور می‌کند که چگونه اجتهادی قابل استناد است؟ آیا به هر اجتهادی می‌توان اعتنا کرد؟ در میان صحابه بودند افراد بسیاری که مرتکب فحشا و گناهان کبیره شدند، ولی به بهانه اجتهاد آنها را تبرئه کردند. حتی با عذر اجتهاد در مقابل خلیفه مسلمین و جانشین به حق رسول خدا ایستادند و در نهایت او را به شهادت رساندند.
بارها نویسندگان کناب های رد و نقد بر اندیشه های تکفیری سعی در ایجاد نوعی شباهت بین سلفیان و خوارج در زمان امیرالمومنین(علیه السلام) داشته اند.این واقعیت تاریخی به مرور زمان هر روز بیشتر عیان شده و هر روز جهت دیگری از جهات شباهت بین این دو جریان نمایان می شود. حکم به کفر حاکمان نیز از این دست شباهت‌ها است.
امروزه گروه‌های تکفیری سرزمین مسلمانان را دارالکفر می‌نامند. این اعتقاد به زمان خوارج بر می گردد، زیرا آنان نیز سرزمین اسلامی را دارالکفر می‌نامیدند.
استکبار با ترویج تفکر تفریطی جریان‌های تکفیری در صدد جایگزینی تفکر افراطی و اباحه گرایی تمدن غرب است. دشمن می‌خواهد با نشان دادن خشونت جریان‌های تکفیری، مسلمانان را به دام تمدن منحط غرب بکشاند.
اگر بنا باشد هر کس به صرف دیدن یک شباهت ظاهری در عمل و کردار یک گروه با گروه دیگر حکم یک گروه را بر دیگری اثبات کند، همانگونه که وهابیان در مورد تشبیه مسلمانان به کفار و مشرکان انجام می‌دهند، در این صورت باید گفت از این تشبیه بالاتر، شباهت عمل خود وهابیان به خوارج است که مثل آنها حکم به تکفیر مسلمانان و حلال بودن خونشان می‌کنند.
یکی از بدعت‌های شوم و ناپسندی که توسط بنی‌امیه در میان جامعه اسلامی و مسلمانان پایه‌گذاری شد و در قرون بعدی توسط جریان وهابیت رواج بیشتری پیدا کرد، دشمنی با اهل‌بیت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم)، سبّ و لعن آنان مخصوصا صحابی بزرگوار، جانشین و وصی آن حضرت، حضرت علی بن ابی طالب (علیه السّلام) بود.
جریان‌های سلفی تکفیری و خوارج از نظر اعتقادی بسیار شبیه یکدیگر هستند. خوارج دیروز مسلمانان را می‌کشتند و خوراج امروز نیز به جای مبارزه با آمریکا و اسرائیل خون مسلمانان را می‌ریزند.
از دیدگاه شیعه ایمان ، اقرار به لسان و تصدیق به قلب است،یعنی تسلیم خداوند بودن و تصدیق به آنچه پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله وسلم) آورده است به زبان و قلب. اگر شخص این دو امر را باهم داشت وارد دایره ایمان می‌شود وعمل، فقط درجه ایمان را مشخص می‌کند، اما در اصل ایمان تاثیری ندرد.
در طول تاریخ نمی‌توان حکومتی را یافت که مخالف نداشته باشد. بدون استثناء همه حکومت‌ها چه حق و چه باطل مخالف دارند. باید دریابیم که شیوه صحیح برخورد با مخالفان حکومت چیست و باکسانی که مبانی نظام را قبول ندارند، چگونه باید رفتار کرد؟ این شیوه را امام علی (علیه السلام) به همه نظام‌های اسلامی آموخته است و حکومت حدوداً پنج ساله حضرت (علیه السلام) بهترین الگو...