حکومت اسلامی و ولایت مطلقه فقیه
بیت‌المال مسلمین خط قرمز امیرالمومنین علیه‌السلام بود؛ برخوردهای قاطعانه و بدون تعارف در سیره ایشان کم نیست. اگر به کسی مسئولیت سپرده شود که شریک مفسدان اقتصادی است یا سلامت اقتصادی ندارد و درصدد مبارزه با مفاسد اقتصادی نیست، یقیناً اقتصاد کشور روی آرامش را به خود نخواهد دید و روز به روز بر اختلاس‌ها، رانت‌ها، ضربه به تولید با واردات بی‌رویه و ... افزوده خواهد شد.
خداوند متعال در قرآن کریم می‌فرماید: «تَعَاوَنُوا عَلَی الْبِرِّ وَالتَّقْوَی وَلَا تَعَاوَنُوا عَلَی الْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ»؛«در نیکوکاری و پرهیزگاری با یکدیگر همکاری کنید و در گناه و تعدّی دستیار هم نشوید».از آنجایی که حضور در انتخابات به معنای تقویت نظام برخاسته از خون هزاران شهید است، تعاون بر تقوا و بِرّ است و حضور نیافتن در انتخابات، به معنای پاسخ‌دادن به خواست دشمنان نظام جمهوری اسلامی و مصداق تعاون بر اثم و هم سو شدن با دشمنان است.
در سیره امیرالمؤمنین علیه‌السلام در دوران خلافت می‌بینیم که حضرت برای حاکم شدن آرامش روانی جامعه، گاه به خواست مردم تمکین می‌کرد؛ مسئولین باید نظرات مردم را بدانند؛ در تصمیم گیری‌های کلان، به آن نظرات اعتنا کنند و کاری نکنند که موجب ایجاد نارضایتی عموم جامعه شود. در تصمیمات خود، مردم را نسبت به ضرورت آن اقناع کنند.
انتخاب رئیس جمهور، از مهم‌ترین مسائل روز کشور بوده و مردم برای اعتلای کشور، باید طبق شاخصه‌های موجود در قانون اساسی، رئیس جمهور را انتخاب کنند.
امیرالمؤمنین علیه‌السلام به مسئولین حکومت اسلامی سفارش می‌کند، به هر کس مطابق عملکرد او، جزا بده و با او برخورد متناسب با رفتارش داشته باش! رهبر انقلاب درباره رئیس‌جمهور شهید فرمودند: «با همکارانش صمیمی بود. برای مردم، کرامت و عزت قائل بود؛ به مردم و جوان‌ها میدان می‌داد؛ به کسانی که به او بدی کرده بودند، با کرامت برخورد می‌کرد؛ در مرزبندی با دشمنان انقلاب صراحت داشت و دو پهلو صحبت نمی‌کرد». مسئول حکومت اسلامی باید چنین ویژگی‌هایی داشته باشد.
همه نظام‌های مردم سالار در دنیا متکی بر آرای عمومی هستند و یکی از مولفه‌های امنیت و اقتدار ملی و مصونیت کشورها به حضور، حمایت، پشتیبانی و همراهی مردم وابسته است.انتخابات در سراسر جهان، مظهر حضور مردم بوده و در انظار عمومی و جهانی به عنوان استاندارد و نشان دهنده مشارکت مردم در تعیین سرنوشت کشور خود پذیرفته شده است.
از شاخص‌ترین آیات قرآن که علاوه بر معنا و پیام اخلاقی، معنایی پررنگ در موضوعات سیاسی دارد، آیه 58 سوره نسا است که خداوند می‌فرماید: «خداوند به شما فرمان می‌دهد که امانت‌ها را به صاحبانش بدهید!». امروزه اموری از قبیل تعیین حاکم، انتخاب رئیس‌جمهور و نمایندگان مجلس، اعضای شورای اسلامی شهر و... از مهم‌ترین امور هر حکومت است که مردم باید آنها را به اهلش بسپارند و یکی از بهترین و مهم‌ترین و شاید بتوان گفت تنها راه ادای امانت حکومتی و مناصب سیاسی و اجتماعی، خصوصاً در عصر غیبت، انتخابات است.
وصيت امام خمینی به مسلمانان جهان: بپاخيزيد، حق را با چنگ ودندان بگيريد، از هياهوى تبليغاتى ابرقدرت‌ها و نوکران آنان نترسيد و حكام جنايت‌كار كه دست‌رنج شما را به دشمنان شما واسلام عزيز تسليم مى‌كنند از كشور خود برانيد و خود، زمام امور را به‌دست گيريد و همه در زير پرچم اسلام مجتمع، و با دشمنان اسلام و محرومان جهان به دفاع برخيزيد.
در معارف اسلامی به مسئولیت اجتماعی و سیاسی مسلمانان اشاره شده و در قرآن آمده است که مؤمنان، امور هم‌دیگر را به عهده دارند. در اجتماعی که مسئولیت‌پذیری در آن اهمیت دارد و در رأس جامعه، حاکمی الهی قرار گرفته است، مردم وظیفه شناس، همیشه در صحنه‌اند و شرکت در انتخابات، کمترین وظیفه‌ای است که باید انجام دهند.
یکی از رؤسای جمهور سابق و از رهبران فعلی یکی از جریان‌های سیاسی مدعی شد با وجود نظارت و اختیارات شورای نگهبان و رد صلاحیت کاندیدای مورد نظر ما، شرکت در انتخابات معنایی ندارد. اما حقیقت آن است که شورای نگهبان نهادی برخواسته از آرای مردم و موظف به جلوگیری از مصادره راهبری کشور به دست افراد ناشایست است.
حضور حداکثری مردم در انتخابات، برای کشور در سطح بین‌المللی مؤثر است؛ همچنین موجب کار بیشتر از سوی مسئولین و انتخاب شوندگان می‌گردد؛ حتی مردم احساس می‌کنند که خود، در همه پیشرفت‌ها و پس‌رفت‌ها سهمی داشته و بی‌شک تأثیر بسیار زیادی بر تقویت روحیه مسلمانان و مظلومان سراسر عالم خواهد داشت.
حضور حداکثری در انتخابات، از بنیادی‌ترین اصول اجتماعی مردم‌سالاری نزد بنیان‌گذار جمهوری اسلامی بوده که حقی است مبتنی بر اعتقاد به برابری و آزادی همه قشرهای جامعه و این مشارکت سیاسی، در اندیشه امام خمینی رحمةالله‌علیه و مراجع عظام، برای مسلمانان به عنوان تکلیف مطرح شده است. حکمت این نظریه این است که این مشارکت را برای حفظ نظام لازم دانسته‌اند و حفظ نظام را لازمه حفظ اسلام می‌دانند.
دوقطبی کردن انتخابات، سیاستی است جهت فریب افکار عمومی که غالباً بر روی مسائل فرعی ایجاد می‌شود و مسئله غیر مهمی را مشکل اصلی مردم جا می‌زند و حتی برخی مواقع دوقطبی کاذب است و اصلاً تقابلی وجود ندارد. ممکن است در برخی دوره‌ها این دوقطبی‌سازی برای یک کاندیدا مفید باشد و او در آن دوره، رأی بیاورد؛ اما در نهایت به ضرر نظام تمام می‌شود و باعث دلسردی نسبت به انتخابات می‌گردد.
در دوره اخیر ریاست جمهوری، شهید آیت الله رئیسی با اقدامات خود، تا حدود زیادی اعتماد عمومی و امید به آینده نظام سیاسی را افزایش داد؛ رهبر انقلاب در بیان توفیقات این دولت، این موارد را برشمردند: زنده کردن امید و اعتماد در مردم؛ توفیق در سفرهای استانی، سرعت عمل در قبال حوادث پیش‌بینی نشده، زدودن رقابت‌های منفی از روابط بین قوا، جوان‌گرایی در مجموعه اجرایی کشور.