قلمداران که برای احادیث اهمیت لازم را قائل نیست و قرآن را برای فهم اسلام کافی می‌داند، از اصول و مبانی شیعه فاصله گرفته و برخی از اعتقادات شیعه از جمله اعتقاد به مسئله وجوب خمس را مردود می‌داند؛ در حالی که این مسئله در قرآن آمده است.

برخی از آیه خمس برداشت کرده‌ اند که خمس فقط به غنیمت جنگی تعلق می گیرد و پیامبر (ص) هم به درآمد و منفعت کسب خمس نمی‌ گرفتند، لذا شیعه با چه مجوزی حکم به وجوب خمس ارباح مکاسب می‌ دهد؟ شیعه تبیین اهل بیت (ع) از قرآن و دین را همانند تبیین پیامبر (ص) می‌ داند و پیامبر (ص) نیز به غیر غنیمت خمس را واجب می‌ دانست.

وهابیون شبهه می کنند که طبق آیه خمس (41 سوره انفال)، خمس فقط شامل غنایم جنگی است و حکم خمس ارباح مکاسب در شیعه، مطابق حکم اسلام نیست. در پاسخ می گوییم علمای اهل سنت نیز آیه را تخصیص دهنده مورد شأن نزول ندانسته‌‌ اند. پیامبر (ص) نیز غنیمت را منحصر به غنایم جنگی نکرده و برای گنج، خمس قرار داده است.

زمانی‌که از صفی علیشاه این سؤال می‌شود که «کسی که عشر می‌دهد آیا زکات و خمس هم باید بدهد یا نه»؟ در جواب می‌گوید : «در صورت اول عیبی ندارد و در صورت دوم بدعت است». او علاوه بر اینکه عشریه را مکفی از خمس دانسته پرداخت خمس را بدعت می‌داند! آنچه در قرآن و روایات به عنوان پرداخت حقوق واجب شرعی ذکر گردیده، خمس و زکات بوده و نامی از عشریه برده نشده است.

صوفیان معمولا هر امر اسلامی را به شیوه خویش انجام می‌دهند. چنانچه برخی از اعمال در دوره برخی از اقطاب رایج بوده ولی در دوره قطبی دیگر آن عمل اسلامی منسوخ می‌شود یا حتی آن را بدعت می‌خوانند. چنانچه صفی علیشاه، خمس و زکاتی را که تا عصر نورعلیشاه اصفهانی رایج بود را بدعت می‌داند و قائل به عشریه می‌شود.

خمس یکی از فرایض اسلامی که طبق نص صریح و تاکید قرآن، در دین اسلام از جایگاه خاصی برخوردار است. با این وجود، برخی از صوفیان خمس را دستخوش بدعت کرده و آن را تبدیل به عشر کرده‌اند. ایشان علاوه بر ایجاد بدعت در مقدار خمس، در مصرف آن هم دخل و تصرف نموده‌اند.