پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ صوفیه را می‌توان اربابان بدعت و انحراف نامید. زیرا هر امر اسلامی را به شیوه خویش انجام می‌دهند و قائل به شریعت اسلامی نیستند. به‌عنوان مثال نه‌تنها عشریه را مغنی و مکفی از خمس و زکات می‌دانند، بلکه خمس و زکات را بدعت می‌دانند. چنانچه صفی علی‌شاه در جواب کسی که از او سؤال می‌کند: «کسی که عشر می‌دهد آیا زکات و خمس هم باید بدهد یا نه؟ می‌گوید: در صورت اول عیبی ندارد و در صورت دوم بدعت است.» (حجت علی بلاغی، مقامات العرفا، ص 135) در حالی صوفیه خمس و زکات را بدعت و عشریه را شرع اسلام می‌دانند، که تا عصر نورعلی‌شاه اصفهانی صحبتی از عشریه در مقابل خمس نبوده است. (سید تقی واحدی، در کوی صوفیان، ص 109) حال چطور خمس و زکات در زمان آن‌ها بدعت نبوده و جزو شرع مقدس بوده ولی در زمان شما بدعت است؟

پی‌نوشت:
بلاغی، حجت علی (حجت علی شاه)، مقامات العرفا، انتشارات مظاهری، تهران، 1371
واحدی، سید تقی (صالح علیشاه)، در کوی صوفیان، نشر نخل دانش، تهران، 139