عبارت «لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ» نشان از آن دارد که خداوند بشر نیست، بلکه او خالق بشر است و از این‌رو تعلقات بشری در ذات او راه ندارد. احساسات و عواطف، خنده و ... همه از مشخصات موجودات مادی است. اما هیچ‌کدام از آن‌ها در ذات اقدس الهی راه ندارد، چراکه وجود او منزه از امور مادی است.

گروهی، روایتی را در مورد محدوده شرعی خوردن و آشامیدن در هنگام سحرهای ماه رمضان نقل کرده و معتقدند خداوند پس از چندی که مردم بستن زخ‌های سیاه و سفید و نگاه به آن تعیین وقت می‌کردند با آوردن کلمه «من الفجر» مردم را از زمان دقیق آن آگاه کرد اما غافل از اینکه این امر با قاعده قبح تاخیر بیان در زمان نیاز در تضاد است.