وهابیت در عصر حاضر
فکرش را تحمل نمی‌کنند و توانایی و جرات گفتگوی با او را هم ندارند، حتی در یک گفتگوی کوتاه هم شکست می‌خورند. پس چاره‌ای جز زندانی کردن او ندارند. این قصه مختصر شیخ حسن فرحان مالکی است. شخصیتی که با نوشته‌ها و اندیشه‌های خود وهابیت را به چالش کشیده است و توانایی علمی و منطقی وهابیت را زیر سوال برده است.
سجودی، مجری شبکه وهابی می‌گوید: «در هیچ روایتی نیست، که اصحاب به آب دهان پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) تبرک بجویند. هر کسی چنین اعتقادی داشته باشد مشرک است». این در حالی است که در کتب اهل سنت، خصوصا کتاب صحیح بخاری، روایاتی در تبرک صحابه به آب وضو و آب دهان پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) مشاهده می‌شود.
حج ابراهیمی کنگره جهانی برای منادیان توحید و تسلیم بودن در برابر خداوند است. در این ایام که در آستانه برپایی این آیین باشکوه هستیم، و حجاج ایرانی از این فرصت سیاسی و عبادی محروم شدهاند، نشان از استفاده ابزاری آل سعود از دین برای ترویج و توسعه آیین انحرافی وهابیت و تثبیت حکومت آل سعود و جلوگیری از برپایی حق در جهان دارد.
وهابیان، زیارت قبور مومنین را شرک می‌دانند، در حالی‌که مسلمانان، زیارت را مستحب می‌دانند. به‌عنوان نمونه فردی از اهل عبادان می‌گوید: در سال 340، به شوق زیارت «احمد بن حنبل» و «معروف»، از خانه به سمت بغداد خارج شدم و جمعیت زیادی را در اطراف قبر «معروف»، مشاهده کردم. بسیار خوشحال شدم از اینکه مردم این‌گونه به «سنت» عمل می‌کنند.
از جمله مسائلی که وهابیان از همان ابتدای پیدایش با آن مشکل داشته اند، بحث بناء بر قبور و بقعه‌هایی است که بر قبور اولیاء الهی بنا شده است. آنها به بهانه‌ی توحید آنها را تخریب می‌کنند، در حالی که اگر مراد پرستش است، که مردم با وجود قبر باز هم می‌توانند چنین کنند، و اگر مراد تخریب بناهای قدیمی است که چرا قلعه‌ها را حفظ می‌کنید؟
انسان با مشاهده دشمنی‌ها و بغض و کینه‌ها علیه مولا علی (ع) به یاد حدیث معروفی از پیامبر گرامی اسلام می‌افتد، که ابن اثیر جزری آن را در کتاب مناقب الاسد الغالب خود این‌طور به آن اشاره می‌کند: «کنا نبور أولادنا بحب علی بن أبی طالب. فإذا رأینا أحدهم لا یحب علی بن أبی طالب علمنا أنه لیس منا.» یعنی اصحاب اگر می‌خواستند ببینند فرزندانشان حلال زاده است، یا نه، با حب علی بن ابی‌طالب امتحان می‌کردند. اگر می‌فهمیدیم علی بن ابی‌طالب را دوست ندارد، می‌فهمیدیم از ما نیست.»
آلوسی بی‌محابا به شیعه افتراء و تهمت زده و می‌نویسد: مردان شیعه با یک زن متعه می‌کنند، به این صورت که زن در مدت یک شبانه روز با چند مرد است، از صبح تا ظهر با یکی، و از ظهر تا عصر با دیگری، و از عصر تا مغرب با سومی و از مغرب تا عشاء با چهارمی و از عشاء تا صبح با پنجمی و نام این متعه را «متعه دوریه» می‌نامند.
محمود شکری آلوسی به خاطر تفکر سلفی_ وهابی، با شیعه بسیار دشمنی می‌کند، تا جایی که بر علیه شیعه، چند کتاب می‌نویسد. او از هیچ دروغی بر علیه شیعه کوتاهی نکرده و غیر منصفانه، عقاید شیعه را مورد هجمه قرار می‌دهد. بسیاری از اوقات عقایدی را به شیعه می‌چسباند، که دروغ محض است. کتاب صبّ العذاب علی من سبّ الاصحاب، یکی از آن کتاب‌هاست.
مفتیان وهابی، به خاطر گسترش زنا و فحشاء در جامعه، چاره‌ای اندیشیده‌اند تا ازدواج موقت را مشروعیت بخشند، به این ترتیب، وارد کار و زار شده، و فتوی دادند: اگر مردی با زنی قصد ازدواج موقت داشته باشد، به شرط اینکه چیزی از زمان و مدت به همسرش نگوید، ازدواج او صحیح و درست است، زیرا ارکان و شروط ازدواج، رعایت شده است.
یکی از شبکه‌های وهابی روایتی را در مورد مهدویت از یک کتاب شیعی مورد استناد قرار داد که در آن تصریح می‌شود بعد از ظهور، امام زمان دست به کشتاری بی سابقه می‌زند! بسیار جالب است که وهابیان صدها روایت در مورد ازبین رفتن ظلم و جور در زمان ظهور را نادیده می‌گیرند و به دو یا سه روایت شاذ از این دست تمسک می‌کنند.
زواج مسیار، ازدواجی است که امروزه در بین کشورهای خلیج فارس و عربی، خصوصا عربستان، بسیار گسترش پیدا کرده است و ماهیت آن به این شکل است که زن و شوهر به صورت مخفیانه و جدا از هم زندگی می‌کنند و مرد گاهی از اوقات، از زنش در روز یا شب دیدن می‌کند و زن هیچ گونه حقی نسبت به نفقه، مسکن، زندگی مشترک، از شوهر خود ندارد.
سران وهابی، به خاطر مشکلات ازدواج دائم و رواج فحشاء، به فکر ازدواجی افتاده‌اند که فواید ازدواج موقت را داشته باشد، ولی نام ازدواج موقت را نداشته باشد. از این رو «زواج مسیار» را جایگزین «ازدواج دائم» کردند تا جامعه را از گناهان جنسی نجات دهند، در حالی‌که این ازدواج در سیره سلف صالح، وجود نداشته است.
شاید این سوال در ذهن شما هم خطور کرده باشد که دلیل عصبانیت روز افزون وهابیت از شیعه چیست؟ و چرا در طی این سالها با این همه کشتاری که از شیعه کرده هر روز به خون این مذهب تشنه‌تر می‌شود و دشمن شماره یک خود را شیعیان معرفی می‌کند. دلیل اصلی این همه خصومت را از زبان آیت الله قزوینی عالم فعال و تاثیرگزار در این عرصه می‌شنویم.
حفظ وحدت بین مسلمین تا جایی اهمیت پیدا می‌کند که بزرگان شیعه، حتی دشمنان قسم خورده خودشان را نیز همیشه در طول تاریخ به این امر دعوت کرده‌اند. نمونه بارز این مسئله شیوه برخورد علی (علیه السلام) با دشمنان قسم خورده و متعصب خودشان یعنی خوارج است. و در زمانه حاضر نیز شاگردان مکتب ایشان همان سیره و روش را دنبال می‌کنند.