اربعین
به یقین، امام حسین (ع) که تمام هستى خویش را یکجا با خداوند معامله کرد و با تمام اهل بیت (ع) و فرزندان در قربانگاه عشق قدم نهاد و مخلصانه از همه چیزش در راه خدا گذشت، از عظیم ترین شعائر الهى است و برپایى مجالس عزا براى آن حضرت، تعظیم یکى از بزرگترین شعائر الهى محسوب مىشود.
زیارت برای بشر، موضوعی فطری و درونی است که به طور طبیعی در زندگی وی ظهور و بروز می یابد. انسان با زیارت، دیداری مشتاقانه و آمیخته با احترام نسبت به پیشوایان دینی و رجال خدمتگزار سیاسی و اجتماعی، انجام داده و زیارت را نوعی بزرگداشت آنان میداند.
طراحان اغتشاشات اخیر، به دنبال زنده نگهداشتن و شعلهورتر شدن این اغتشاشات هستند و از هر راهی بهره میبرند و توجه ندارند که خانم امینی از اهل سنت بوده و خانواده اش اعتقادی به چهلم گرفتن برای مرده ندارند. آنان با غفلت از این مسئله، مزدوران خود را برای تجمعی دیگر علیه نظام، در سقز سازماندهی کردند.
عراق، در دوران ساسانی، قلب ایرانشهر (دِلِ ایرانشهر) نامیده می شد. منظور از ایرانشهر، همان کشور ایرانِ ساسانی است. اینکه دوباره پای ایرانیان به سورِستانِ کهن (عراق کنونی) باز شود، بیش از هر کس برای صهیونیستها و سعودیها دردآور است.
برخی از مدعیان آریایی، همنوا با رسانههای سعودی و صهونیست، میگویند: «اربعین را تعطیل کنید و پولش را خرج فقرا کنید!» ما در پاسخ به آنان میگوییم: شما اگر دلسوز فقرا هستید، پول سفرهای خودتان را خرج آنان کنید؛ یا اصلاً تمام آثار باستانیِ تخت جمشید را به موزههای دنیا بفروشید و پولش را خرج فقرا کنید!
صحابه همراه پیامبر (ص) با نیت زیارت قبر شهدا، به صورت گروهی و کاروانی، (همانند کاری که اکنون توسط شیعیان و اهل سنت، در خصوص قبر شهید کربلا در اربعین انجام میشود) به زیارت میرفتند. این کار، مشروع بوده و پیامبر (ص) و صحابه و مسلمین انجام میدادند. حال برخی با گرایشات وهابیت آن را قبول ندارند و میگویند اهل سنت قبول ندارند!
در منابع حدیثی امامیه، روایات فراوانی وجود دارد که زیارت امام حسین (ع) با پای پیاده را تأیید و بدان ترغیب کرده است؛ مانند این روایت که از امام صادق(ع) نقل شده که فرمودند: کسی که با پای پیاده به زیارت امام حسین (ع) برود، خداوند در ازای هر قدمی که بر میدارد، هزار ثواب برای او مینویسد و هزار گناه از او محو میکند و هزار درجه به او میدهد.
وهابی ها بر اساس مبنا و اعتقاد باطلی که دارند معتقدند، زیارت قبر مطهر امام حسین (ع) و پیاده روی اربعین، عملی باطل و خلاف دستور اسلام است. در پاسخ باید گفت پیاده روی و زیارت اربعین نمیتواند از مصادیق بدعت باشد؛ زیرا علمای اهل سنت در کتب معتبر خود به جواز زیارت قبر رسول خدا (ص) توسط بعضی از صحابه اذعان کردهاند.
عراق، در دوران ساسانی، قلب ایرانشهر (دِلِ ایرانشهر) نامیده می شد. منظور از ایرانشهر، همان کشور ایرانِ ساسانی است. اینکه دوباره پای ایرانیان به سورِستانِ کهن (عراق کنونی) باز شود، بیش از هر کس برای صهیونیستها و سعودیها دردآور است.
درباره منشأ اهمیت اربعین در منابع کهن شیعه، باید گفت که به این روز از دو جهت توجه شده است؛ یکى از جهت بازگشت اسراء از شام به مدینه و دیگرى به سبب زیارت قبر سیدالشهدا (ع) توسط جابر بن عبدالله انصاری، یکى از اصحاب برجسته رسول خدا (ص) و امیرالمومنین (ع).
وظیفه مردم آگاه به مبانی دینی و روحانی مبلغ دین، این است که با کمی تحقیق و آشنایی با شبهات و انحرافات فرقه ضاله احمدالحسن بصری به مقابله با این جریان، در مسیر پیاده روی اربعین بروند تا آنها نتوانند با ترفندهای گوناگون خود عوام الناس را فریب دهند.
آنتوان بارا که یکی از نویسندگان مسیحی است در کتاب خویش به نام" حسین در اندیشهی مسیحیت؛ با مقایسهی ماجرای شهید شدن امام حسین(ع) با مصلوب شدن عیسی مسیح(به نقل از انجیل) به دردناکتر و غیرانسانیتر بودن قتل امام حسین اعتراف میکند. یکی از مهمترین دلایل او این است که ایشان توسط نزدیکان و به اصطلاح شیعیان خود که ابتدا ایشان را دعوت کردند ولی بعدا بیعت خود را شکستند، شهید شدند اما عیسی مسیح توسط یهویان که از ابتدا دشمن مسیحیت بودند مصلوب شد.
هر چند به ظاهر امام حسین (علیهالسلام) در کربلای سال 61 هجری به شهادت رسیدند و لشکریان بنیامیه انتقام کشتههای خود در جنگهای بدر و احد را از اهل بیت رسول خدا (صلیاللهعلیهوآله) گرفتند، ولی با گذشت هزاران سال، شیعیان در کنار مضجع شریف خامس آل عبا (علیهالسلام) جمع میشوند و با اطاعت از اوامر اولیای الهی، یکدلی با همدیگر و صلهی با امامان خود و تفکر تشکیل حکومت الهی را به نمایش میگذارند.
زیارت امامحسین (علیهالسلام) سرمایهای است که شیعه همواره در طول تاریخ با تمسک به آن به خدای رحمان تقرب جسته است. با توجه به جایگاه سیدالشهدا (علیهالسلام) دعا، زیر قبهی ایشان مستجاب میشود و خاک قبر حضرت شفا دهندهی دردها است.