پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ در مورد زیارت امام حسین (علیه‌السلام) در اربعین و پیاده روی برای زیارت باید گفت که در منابع حدیثی امامیه روایات فراوانی وجود دارد که زیارت امام حسین (علیه‌السلام) با پای پیاده را تأیید و بدان ترغیب کرده است.

بر اساس تعداد زیادی از این روایات، هر قدمی که در مسیر زیارت امام حسین (علیه‌السلام) برداشته می‌شود، دارای اجر و پاداش است. عنوان "قدم برداشتن" در این روایات، خود مصداقی واضح برای سفر پیاده است.

مانند این روایت از امام صادق (علیه‌السلام) که فرمودند: «به راستى خداوند متعال فرشتگانى را بر مزار امام حسین (علیه‌السلام) گمارده است؛ پس هنگامی که کسی قصد زیارت امام حسین (علیه‌السلام) كند، خداوند گناهان او را به آن فرشتگان می‌دهد و چون آن فرد گام بر می‌دارد، فرشتگان گناهانش را پاك می‌کنند و چون دیگر بار گام بردارد، حسناتش را دو چندان كنند و پیوسته بر حسناتش بیفزایند تا بهشت بر او واجب گردد.»(1)

در روایت دیگری، ابان بن تغلب نقل می‌کند که امام صادق (علیه‌السلام) فرمود: «... هر که امام حسین (علیه‌السلام) را زیارت کند، خداوند متعال در ازای هر قدم، یک حسنه برای او می‌نویسد و در برابر هر قدمی که بر می‌دارد یک گناه از او محو می‌کند.»(2)

روایات دیگری نیز به طور صریح از این موضوع (زیارت با پای پیاده) یاد کرده اند. این روایات با عباراتی مانند: «مَنْ أَتَى قَبْرَ الْحُسَینِ مَاشِیاً» به معنی کسی که به زیارت قبر حضرت با حالت پیاده می‌رود، آمده است که واژه «مَاشِیاً» به معنای حالت راه رفتن است که بر پیاده‌روی صراحت و تاكید دارد.
ابوصامت می‌گوید: «از امام صادق (علیه‌السلام) شندیم که فرمود: کسی که با پای پیاده به زیارت امام حسین (علیه‌السلام) برود، خداوند در ازای هر قدمی که بر می‌دارد، هزار ثواب برای او می‌نویسد و هزار گناه از او محو می‌کند و هزار درجه به او می‌دهد.»(3)

پیاده روی اربعین احیاء امر اهل بیت (علیهم‌السلام) است:
احیاء امر، یکی از مهم‌ترین دستورات ائمه (علیهم‌السلام) به شیعیان است که در دوره‌ای از تاریخ نسبت به آن تأکید بیشتری داشتند و روایات فراوانی را غالباً با تعبیر «اَحیُوا اَمرَنا» و «رَحِمَ اللَّهُ مَن أَحیا اَمرَنا» بیان فرموده‌اند.
بدون تردید امروزه زیارت سالار شهیدان با پای پیاده در ایامی چون اربعین حسینی، با آن همه شور و شوق وصف ناشدنی که در آن مشاهده می‌شود، شکوهمند‌ترین شکل ممکن برای زنده نگه داشتن راه و رسم امام حسین (علیه‌السلام) است. به جرأت می‌توان ادعا کرد، کمتر مراسمات مذهبی پیدا می‌شود که بتواند پیام عاشورا را با این شکوه و قداست به گوش جهانیان برساند.
بنابراین بر فرض اینکه هیچ دلیل دیگر بر جواز پیاده روی زیارت امام حسین (علیه‌السلام) نباشد، تنها همین مطلب فوق، به نوبه خود دلیل کافی بر مشروعیت این امر به شمار می‌رود.

پس باید گفت که زیارت امام حسین (علیه‌السلام) با پای پیاده، نمونه بارز إحیاء امر اهل بیت (علیهم‌السلام) است.
همچنین با استناد به روایاتی که زیارت امام حسین (علیه‌السلام) با پای پیاده را ترغیب کرده و روایاتی که قدم برداشتن در مسیر زیارت امام حسین (علیه‌السلام) را دارای اجر و پاداش می‌داند، زیارت امام حسین (علیه‌السلام) با پای پیاده از جمله در ایام اربعین حسینی، نه تنها یك مستحب عادی است، بلکه ائمه (علیهم‌السلام) به این اَمر عنایت داشته و شیعیان را بدان تشویق فراوان کردند.

پی‌نوشت:
1. ابن قولویه، جعفر بن محمد، ج1، ص152، محقق: امینى، عبد الحسین‌، دار المرتضویة نجف، چاپ اول.
2. محمدی ری‌شهری، محمد، موسوعة الإمام الحسین (علیه السلام) فی الکتاب و السنة و التاریخ، ج۷، ص۲۳۴، قم  ایران: مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث.
3. یعقوبی، محمد، سیرة الأئمة الإثنی عشر (علیهم السلام)، ص215، نجف اشرف - انتشارات دار الصادقین.