بهائیت وشیخیه
مبلّغان بهائی، وجود تغییر و تحول در احوال بشر را دلیل بر نیاز استمرار رسالت پس از پیامبر گرامی اسلام می‌دانند. اما با در نظر داشتن جامعیت اسلام در اعتدلال در تشریع؛ وجود ملاک‌های واقعی برای احکام؛ اعتبار عقل در کنار نقل و وجود ولایت معصومین (علیهم السلام)، هرگز نیازی به شریعتی جدید نبوده و حلال و حرام آن، دائمی خواهند بود.
یکی از کانال‌های وابسته به تشکیلات بهائیت با انتشار عکس‌نوشته‌ای مدعی شد که جناب میرزای شیرازی (مرجع عام شیعیان)، بهائی شده است. این در حالیست که بعلاوه‌ی آن‌که مبلّغان بهائی برای این ادعای بزرگ و گزاف خود سندی ارائه نداده‌اند، این سؤال را نیز بی‌جواب نهاده‌اند که چرا مؤمن به بهائیت توسط پیشوای بهائیان، «دجال» خطاب شده است؟!
هنگامی که تشکیلات بهائیت رژیم پهلوی را شکست خورده می‌دید، تلاش نمود تا سفره‌ی خود را از این رژیم جدا کرده و به عبارتی تمام جنایات و غارت‌های خود را در زمان این رژیم منکر شود. این‌ها همه در حالیست که تاخت و تاز بهائیت در عصر پهلوی به حدی بود که موجب شد یکی از مبلّغان بهائی، محمدرضا شاه را صراحتاً بهائی خطاب کند!
بهائیان سعی دارند تا با استفاده از گذر تاریخ، بر غارت‌هایشان در عصر پهلوی، سرپوش نهند. اما حقیقتاً اسناد تاریخی بسیاری موجود است که از اقدام محاسباتی بهائیت برای غارت ایران، پرده برمی‌دارد. همچنان‌که فردوست می‌گوید: «بهائیان با رسوخ در دربار شاه ایران برای ثروتمند شدن جامعه‌ی بهائی استفاده کرده تا از این طریق اقتصاد مملکت را به دست گیرند».
پیامبرخوانده‌ی بهائیان در شرح حکایت تولدش می‌گوید: در آن روز، کسی زاده شد که نمی‌زاید و زاییده نمی‌شود! اما در نقد گفته‌ی وی می‌گوییم: اولاً: این صفت مختص ذات خدای تعالی است و به کار بردن آن برای بشری فانی، شرک محسوب می‌شود. ثانیاً: چنین ادعایی با عقل نیز سازگاری ندارد؛ چرا که اگر زاییده شده پس چگونه زاده نمی‌شود و نمی‌زاید؟!
بهائیان در حکومت پهلوی، نفوذ بسیاری در دربار شاه ایران پیدا کردند. حمایت‌های بی‌دریغ رژیم پهلوی از بهائیان موجب شد که تعدادشان در کشور، به سه برابر افزایش یابد. تلاش محمدرضا پهلوی برای رسمیت بخشیدن به فرقه‌ی ضالّه‌ی بهائیت در ایران موجب شد تا رئیس جمهوری مصر بگوید: شاه ایران بهائی شده و دستورات اسلام را زیر پا گذاشته است.
هرچند که تشکیلات بهائیت درصدد است تا با مظلوم جلوه دادن خود در عصر پهلوی، جنایت‌هایش را علیه ملّت ایران کم‌رنگ جلوه دهد؛ اما حقیقتاً عصر پهلوی را می‌توان دوران رواج و پیشرفت بهائی‌گری نامید. از همین‌روست که پس از انقلاب اسلامی و کوتاه شدن دست بهائیت از چپاول مملکت، شاهد مخالفت بی‌امان بهائیت با نظام اسلامی هستیم.
در سال 1908 م، اولین مشرق الاذکار یا عبادتگاه بهائی در عشق آباد روسیه‌ی آن زمان ساخته شد. دولت روس به عنوان اولین حامی قدرتمند فرقه‌ی بهائیت، با این اقدام خود تلاش نمود تا اولاً: تسلط بیشتری بر اتاق فکر و ترویج بهائیت داشته باشد. ثانیاً: بافت عقیدتی مستعمرات جدید خود که از ایران جدا کرده بود را تغییر دهد.
عبدالحمید معصومی تهرانی (روحانی‌نمای شیعه) که توسط بهائیت آیت‌الله خطاب می‌شود، با ارسال پیامی ضمن تبریک تولد پیامبرخوانده‌ی بهائیت، خواستار آزادی عمل بهائیان در ایران شد. این در حالیست که اسناد تاریخی بسیاری بر قانون‌شکنی و ضدیّت این فرقه با اسلام گواهی می‌دهد. حال تهرانی با چه منطقی از این قانون‌شکنان و مخالفان اسلام دفاع می‌کند!
با اوج گیری قدرت آمریکا در مناطق مختلف جهان، سران بهائی برای بقاء و گسترش آیین خود متوسل به این قدرت شدند. از این‌رو پیشوایان بهائی، با چاپلوسی برای آمریکایی، در تلاش برای جلب حمایت آنان برآمدند. اما به راستی کدامیک از پیشوایان الهی، به جای مبارزه با ظلم و پرورش منش استکبارستیزی و عدالت‌طلبی، دعاگوی ظالمین و مستکبرین شده‌اند؟!
یکی از نقاط مشترکی که خبرگزاری‌های بهائی در بازداشت عناصر خود در ایران بدان اشاره می‌کنند، به همراه داشتن وسایل تبلیغی بهائیت است. اما همان‌گونه که می‌دانیم، تبلیغ بهائیت در ایران خلاف قانون بوده و ارتکاب آن جرم به حساب می‌آید و از سویی دیگر، پیشوایان بهائی پیروان خود را به اطاعت بی‌قید و شرط از حکومت‌ها فراخوانده‌اند!
وزیر علوم انتاریو (کانادا)، ضمن تبریک دومیستمین سالگرد تولد پیامبرخوانده‌ی بهائیان، از نقض حقوق بهائیان ایران، ابراز نگرانی کرد. اما جالب است بدانیم اعتراض این مقام کانادایی به وضعیت حقوق بشر در ایران در حالیست که دولت کانادا، بخاطر نقض حقوق بومی‌های این کشور و فروش جنگ‌ابزار به رژیم جنایت‌کار سعودی، به شدت تحت انتقاد قرار دارد.
مبلّغ بهائی در کانال خود مدعی شد هیچ آیه‌ای در قرآن وجود ندارد که به حجاب اسلامی زنان اشاره داشته باشد. در پاسخ به این ادعا می‌گوییم حجابِ اصطلاحیِ دینی (به معنای پوشاندن برخی از نقاط بدن)، بعلاوه‌ی اسلام، در ادیان و اقوام پیشین نیز وجود داشته است. از این‌رو آیاتی از قرآن و احادیث معصومین، همه بر لزوم حفظ آن تأکید دارند.
مبلّغ بهائی در کانال خود مدعی شد، هیچ آیه‌ای در قرآن وجود ندارد که به زنان بگوید موی سرهایتان را بپوشانید. در پاسخ به این شبهه می‌بایست گفت حتی اگر تمام آیات قرآنی که به صورت مستقیم یا غیرمستقیم به موضوع لزوم حفظ حجاب اشاره دارند را نادیده بگیریم؛ سیره‌ی معصومین (علیهم‌السلام) خود گواه محکمی بر لزوم حفظ آنست.