مکاتب اهل سنت
حدیث سِلسِلَةُ الذَّهَب، حدیث قدسی منقول از امام رضا (علیه‌السلام) در باب توحید و شروط آن است. امام این حدیث را هنگام عبور از نیشابور به طرف مرو بیان کرد. سلسله سند حدیث، همگی امامان معصومند تا به پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و سرانجام به خداوند می‌رسد؛ این یکی از دلایلی است که حدیث را «سلسلة الذهب» به معنای «زنجیرۀ زرّین» توصیف کرده‌اند.
مورخین اهل سنت با اقرار به فضائل امام حسن (علیه‌السلام) در کتاب‌هایشان به کرامت و بزرگی و بخشش ایشان اقرار کرده‌اند. دوران حیات امام (علیه‌السلام) در زمانه‌ای سپری شد که بیشتر مسلمانان درگیر دنیاپرستی و هوای نفس بودند. امام (علیه‌السلام) با بخشش اموال خود به فقرا و آزاد کردن بندگان و زهد و دوری از دنیا، اسلام واقعی را به عالمیان نشان دادند.
مسئله وفات یا شهادت پیامبر گرامی اسلام یکی از موارد اختلافی در جهان اسلام است؛ بطوریکه برخی از شیعیان و اهل‌سنت قائل به مسموم شدن ایشان و برخی دیگر منکر آن گردیده‌اند حاكم نيشابورى عالم معروف اهل‌سنت در كتاب معتبر المستدرك على الصحيحين و محمد بن سعد در طبقات و بخاری در صحیح خود و احمد ابن حنبل در مسندش قائل به این مطلب شده‌اند.
مولوی «جامی الاحمدی» گفت: امروز پیروی از فرامین مقام معظم رهبری، اطاعت از خدا، قرآن و سنت نبوی است؛ امروز به برکت خون مطهر شهدای شیعه و اهل سنت و درایت مقام معظم رهبری و آمادگی قوای مسلح و پشتیبانی مردم، اقتدار دفاعی نظام از سطح کیفی بسیار خوبی برخوردار است. مردم قدر نظام و انقلاب اسلامی و امنیت و اقتدار دفاعی قوای مسلح کشور را بیش‌ازپیش بدانند، چون این اقتدار و صلابت در هیچ کجای جهان وجود ندارد.
مودت اهل بیت (علیهم‌السلام) مزد رسالت پیامبر خداست که بر تمامی مسلمانان ادای آن واجب است. ابراز زبانی به تنهایی کفایت نمی‌کند و باید هر مسلمانی با عمل خود، مودتش نسبت به اهل‌بیت (علیهم‌السلام) را اعلام کند. این در حالی است که حب امام حسین (علیه‌السلام) هم‌چون حرارتی در قلب هر انسانی موجود است و مصداق آن به طور خاص، در روز اربعین و در طریق‌الحسین (علیه‌السلام) نمود پیدا می‌کند. هر سال بیستم ماه صفر، علاوه بر شیعیان، اهل سنت و حتی مسیحیان نیز به اجتماع عظیم حسینی در کربلا با پای پیاده ملحق می‌شوند.
زمانی که مردم دنیا به مطالعه علت پیاده‌روی اربعین می‌پردازند، حقیقت برای جامعه جهانی به خصوص جامعه اهل تحقیق دنیا آشکار شده و پی به حقیقتی می‌برند که دین اسلام دینی برای دفاع از انسانیت و مظلومان و همچنین دینی برای تکامل انسانیت است و شخصیت‌هایی مانند امام حسین (علیه‌السلام) برای احیای این دین حاضر شدند که جان و مال و اولاد خود را در این راه فدا کنند.
جنگ صفین در ماه صفر سال 37 هجری در منطقه‌ی صفین، ما بین لشکریان امیرالمؤمنین و معاویه رخ داد؛ اما آن‌چه که از اهمیت بالایی برخوردار است، شخصیت جناب عمار، صحابی جلیل‌القدر، به عنوان مدافع حق و معیار شناسایی حق از باطل است. باید گفت در نهایت جناب عمار برای دفاع از حق مولای خود، یعنی امیرالمومنین علی (علیه‌السلام) به شهادت رسید.
نهج البلاغه که شامل خطبه‌ها و نامه‌ها و کلمات قصار حضرت علی (علیه السلام) است که مورد توجه مسلمانان بوده است. علاوه بر شيعيان كه آن را پس از قرآن كريم، بزرگ‌ترين دستور زندگی مادی و معنوی و والاترين كتاب رهایی بخش دانسته و دستورات معنوی و حكومتی آن را بزرگ‌ترين راه نجات تلقی كرده‌اند، بزرگان اهل سنت هم آن را بسيار ستوده‌اند.
تاریخ گویای حقایقی از مظلومیت کسانی است که از جانب خدا به عنوان هادی و راهنمای امت‌ها، بوده‌اند. مظلومیت امام مجتبی (علیه‌السلام) هنگامی آشکار می‌شود که مورخین اهل سنت پرده از حیله‌های شیطانی ثمره‌ی شجره‌ی ملعونه یعنی معاویه بردارند.
آن‌چه انسان را به تعجب وا می‌دارد، کلام ابن‌کثیر دمشقی در باب تعریف صحابه است. او می‌نویسد: «صحابه کسی است که پیامبر را در حالی‌که مسلمان است، ببیند، اگرچه مصاحبت او طولانی نشود و از او نیز روایت نقل نکرده باشد؛ این قول جمهور علمای سلف و خلف است.»
سعيد بن يسار گفت: «امام صادق (عليه‌السّلام) به‌من فرمود: مگر دين به‌جز محبت و دوستى است؟» دین اسلام یعنی محبت؛ اسلام محمدی یعنی مهربانی، محبت و رافت، دوری از خشونت. اسلام محمدی یعنی محبت به كودکان، سلام به کودکان و پناه دادن به کفار و صلح کردن؛ بر خلاف اسلام طالبانی، داعشی و وهابی که اعمال آن‌ها را نبايد به پای اسلام گذاشت.
کتاب «درنگ»، تأملی است در مسیر شناخت؛ گزارش‌‌هایی است از لحظه‌‌ها و بزنگاههایی که راویانش فهمیده‌‌اند که راه درست در کدام مکتب است..این کتاب، علت شیعه شدن این پنج نفر را خیلی خلاصه توضیح داده است.
بعضی‌ها به زعم خود گمان می‌کنند سياست‌های جنبشی که از ابتدا به صورت جهادی برای مبارزه با دشمنان اشغال‌گر افغانستان ایجاد شد، ولی در ادامه به یکی از گروه‌های تروریستی منطقه تبدیل شده، امروز عوض شده است؛ در حالی‌که دیدگاه آنان تنها با وعده وعیدهایی در جلوی دوربین عوض شده و قتل و کشتار در میان شهرها و روستاها، همان روند قبلی را دارد.
ثمره‌ی منع کتابت وصیت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و منع نقل حدیث به وسیله‌ی خلیفه، چیزی غیر از انشعاب امت به هفتاد و سه فرقه نبود. عده‌ای، احادیث رسول‌الله (صلی‌الله‌علیه‌وآله) را مانعی بر سر راه خود می‌دیدند؛ با منع نقل روایت از پیامبر به تصمیمات شوم خود می‌رسیدند؛ از این‌رو با حذف حدیث، توانستند قرآن را به دلخواه خود تاویل و تفسیر کنند.