ابن تیمیه سخنی در رابطه با صحابه دارد که جالب است. وی می گوید: بعضی از صحابه شراب می‌فروختند. خبر به عمر رسید. عمر گفت: خدا فلانی را بکشد. محمد بن عبدالوهاب نیز می‌گوید: آیا نشنیدی که خداوند صحابه را به‌خاطر گفتن یک کلمه، تکفیر کرده است. با این‌که این صحابه در زمان رسول خدا بودند و نماز می‌خواندند و زکات می‌دادند.

وهابیت در توجیه تکفیر مسلمانان به دنبال یک وجه شباهت بین مسلمانان و کفار و مشرکان زمان پیامبر می‌گردد تا اعمال این دو گروه را از یک سنخ شمرده، لذا بتوانند با خیال راحت تکفیر مسلمانان را توجیه کنند. یکی از این ادله این است که می‌گویند مشرکان زمان پیامبر هم، اهل صدقه، ذکر، عبادت خداوند و... بودند، حال آن‌که این مطلب کذب محض است.

وهابیت با انکار واقعیات و مخالفت صریح با آیات قرآن و از جمله فرستادن صلوات بر وجود نازنین نبیّ مکرم اسلام (ص) زمینه نابودی و متمایز بودن نظر و عقیده خود را با قرآن رقم زنده‌اند که این مهم را می‌توان از رفتار وحشیانه مبدع فرقه ضاله وهابیت یعنی محمد بن عبدالوهاب در اذیت و آزار فرستندگان صلوات جستجو کرد.