حیدرعلی قلمداران که یکی از عناصر شاخص جریان قرآن بسندگی معاصر شیعی در ایران است برای احادیث، اهمیت لازم را قائل نیست و قرآن را برای فهم اسلام کافی می‌داند. وی در کتاب سلسه راه نجات از شر غالیان در مورد زیارت قبور در شیعه می‌نویسد: «مُسلم است كه «زيارت قبور» بدين كيفيت، در دين مقدس اسلام حقيقتی ندارد و قطعاً از احكام «ما انزل به الکتاب و ارسل به الرسول» نيست.»

حیدر علی قلمداران می‌گوید اگر امامت، امری انتصابی است، پس چرا حضرت علی (ع) نسبت به خلافت، بی‌رغبت بودند که در پاسخ می‌گوییم: اگر امام علی (ع) نسبت به خلافت بی‌میل بود، باید پس از پیامبر (ص) با ابوبکر بیعت می‌کرد، اما مستندات تاریخی حاکی از آن است که امام علی (ع) پس از انتخاب ابوبکر، حداقل به مدت شش ماه با ایشان بیعت نکرد.

قرآن و سنت، دو منبع بنیادین مهم دینی به شمار می‌روند، به گونه‌ای كه با كنار گذاشتن هر یك از آنها تصویری ناقص از پیکره دین ارائه می‌شود. بنابراین باید اذعان كرد كه این دو منبع،مهمترین منابع شناخت و تحلیل دین از نظر فریقین است. اینکه (قرآنیون) منع از کتابت حدیث را به پیامبر اکرم (ص) نسبت داده‌اند، نسبت اشتباهی است که شیعه آن را قبول نداشته و روایات آن را رد می‌کند.

ابوالفضل برقعی از عالمان معاصر شیعه ایران است که دیدگاه‌های خاصی دارد و در برخی از آثار متأخر خود، به اهل سنت و گاه به وهابیت متمایل شده بود.او در آخر کتاب شعر و موسیقی، جملات قصاری می‌آورد که هر کدام یکی از عقاید حقه مذهب امامیه است که به اعتقاد وی هر کس یکی از این عقاید را انکار کند، از مذهب و طریقه جعفری خارج شده و اهل نجات نیست.

ابوالفضل برقعی از عالمان معاصر شیعه ایران است که دیدگاه‌های خاصی دارد و در برخی آثار متأخر خود به اهل سنت و گاه وهابیت متمایل شده است. این شخصیت در آثارش خود را علامه برقعی معرفی می‌کند. وی قرآن را برای همه چیز کافی می‌داند.

از جمله عقاید شیعه که برقعی به نقد آن پرداخته، مسئله توسل به اهل بیت (علیهم‌السلام) است. برقعی با مشرک دانستن شیعیان، ادله و نظرات شیعه پیرامون توسل به اهل بیت (علیهم‌السلام) را خرافات می‌داند و معتقد است فقط به زنده می‌توان متوسل شد. در حالی که اگر توسل به مرده شرک باشد، به زنده نیز شرک است.