عزاداری
از شاخصه‌های فرقه‌ی وهابیت به پیروی از سرکرده و سردمدار خود، ابن‌تیمیه حرّانی به کارگیری کلمات و عبارات تند، زشت و اهانت‌آمیز نسبت به اهل‌بیت و شیعیان است؛ چنان که گویا فرهنگ استدلال و احترام به نظز مخالف، جایی نزد او و پیروانش ندارد. او و پیروانش در موضوع عزاداری سید‌الشهداء نیز تعبیرات زشت و زننده‌ای به کار برده‌اند.
از شاخصه‌های فرقه‌ی وهابیت به پیروی از سرکرده و سردمدار خود، ابن‌تیمیه حرّانی به کارگیری کلمات و عبارات تند، زشت و اهانت‌آمیز نسبت به اهل‌بیت و شیعیان است؛ چنان که گویا فرهنگ استدلال و احترام به نظز مخالف، جایی نزد او و پیروانش ندارد. او و پیروانش در موضوع عزاداری سید‌الشهداء نیز تعبیرات زشت و زننده‌ای به کار برده‌اند.
از شاخصه‌های فرقه‌ی وهابیت به پیروی از سرکرده و سردمدار خود، ابن‌تیمیه حرّانی به کارگیری کلمات و عبارات تند، زشت و اهانت‌آمیز نسبت به اهل‌بیت و شیعیان است؛ چنان که گویا فرهنگ استدلال و احترام به نظز مخالف، جایی نزد او و پیروانش ندارد. او و پیروانش در موضوع عزاداری سید‌الشهداء نیز تعبیرات زشت و زننده‌ای به کار برده‌اند.
از شاخصه‌های فرقه‌ی وهابیت به پیروی از سرکرده و سردمدار خود، ابن‌تیمیه حرّانی به کارگیری کلمات و عبارات تند، زشت و اهانت‌آمیز نسبت به اهل‌بیت و شیعیان است؛ چنان که گویا فرهنگ استدلال و احترام به نظز مخالف، جایی نزد او و پیروانش ندارد. او و پیروانش در موضوع عزاداری سید‌الشهداء نیز تعبیرات زشت و زننده‌ای به کار برده‌اند.
رفتار و برخورد پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) با برگزاری مراسم عزاداری، حزن و اندوه آن حضرت از وقوع برخی حوادث، ابراز تألم از تلخی و ناگواری حوادث آینده، گریه آن حضرت در مرگ عده‌ای و سفارش به برگزاری مجالس عزا نه تنها مشروعیت عزاداری که وهابیان با آن مخالفند را اثبات می‌کند، بلکه استحباب و رجحان آن را نیز ثابت می‌کند.
رفتار و برخورد پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) با برگزاری مراسم عزاداری، حزن و اندوه آن حضرت از وقوع برخی حوادث، ابراز تألم از تلخی و ناگواری حوادث آینده، گریه آن حضرت در مرگ عده‌ای و سفارش به برگزاری مجالس عزا نه تنها مشروعیت عزاداری که وهابیان با آن مخالفند را اثبات می‌کند، بلکه استحباب و رجحان آن را نیز ثابت می‌کند.
یکی از مسائل و موضوعات اختلافی میان مسلمانان و وهابیان، مسأله «سوگواری و عزاداری» است. وهابیان هر چند با استناد به گریه پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در مرگ فرزندش ابراهیم، اصل گریه کردن بر اموات و اشک ریختن در غم فراق عزیزان را پذیرفته‌اند؛ اما برگزاری مراسم عزاداری و سوگواری را بدعت می‌دانند.
یکی از مسائل و موضوعات اختلافی میان مسلمانان و وهابیان، مسأله «سوگواری و عزاداری» است. وهابیان هر چند با استناد به گریه پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در مرگ فرزندش ابراهیم، اصل گریه کردن بر اموات و اشک ریختن در غم فراق عزیزان را پذیرفته‌اند؛ اما برگزاری مراسم عزاداری و سوگواری را بدعت می‌دانند.
وهابیان معقتدند که عزاداری بدعت است. این در حالی است که احمد بن حنبل در کتاب مسند، حدیثی را نقل کرده که عایشه در عزای پیامبر گرامی اسلام گریه و زاری کرد و حتی به صورت خود زد. روایت به این صورت است: «وقتی رسول خدا از دنیا رفتند، سر ایشان را روی بالشتی گذاشتم. بلند شدم و به همراه زنان به سر و صورت و سینه خود می‌زدم.»
سیره و رفتار علما و برگزاری آیین‌ها و برنامه‌های مذهبی مفید و مناسب می‌تواند بهترین مستند اعتقادی برای مسلمانان باشد و کمرنگ شدن آن آیین‌ها و یا به فراموشی سپردن آن‌ها قطعا دلیلی دارد و دسیسه و نقشه دشمن بهترین دلیل می‌تواند باشد. ایجاد شبهه و تفرقه میان مسلمانان به‌خصوص تشیع و تسنن کار دائم دشمن بوده است، اما ما باید هوشیار باشیم.
هر چند برخی از دشمنان مکتب اهل بیت و تشیع چنین وانمود میکنند که عزاداری از سیره اهل بیت نیست، بلکه بدعت است؛ اما وقتی به سیره ائمه معصوم خصوصا امام صادق (علیه السلام) مراجعه می‌شود، مشاهده می‌کنیم که امام صادق (علیه السلام) نه تنها خودشان در رثای امام حسین گریه می‌کردند، بلکه دیگران را نیز تشویق به عزاداری می‌کردند.
یکی از شبهاتی که وهابیت بر مکتب اهل بیت وارد میکنند، این که در زمان پیامبر گرامی اسلام و اهل بیت، عزاداری سابقه‌ای نداشته است؛ بلکه شیعیان عزاداری را مرسوم کرده‌اند. این در حالی است که معصومین در عزای امام حسین گریه می‌کردند. در روایتی آمده است که امام حسن خطاب به امام حسین فرمود: در مصیبت تو حتی حیوانات و ماهیان می‌گریند
در روایات فراوانی وارد شده است که گریه بر اموات جایز است و این روایات به حدّی است که به تواتر رسیده است و علما و فقهای مذاهب اسلامی به همین گونه عمل میکنند و فتوی میدهند لذا جایز و مباح است. هر چند که در نوع سوگواری کردن، بعضاً نظراتشان با هم فرق دارد. اما من حیث المجموع این قبیل عزاداری ها هم مشروع است و هم مورد پسند می باشد
در قرآن آیه ای هست که می فرماید : کسی که به حقش تعدی شده است می تواند بدی را اظهار کند و حقش را مطالبه کند ، پس چه اشکالی دارد که شیعیان با نوحه و روضه خوانی به افشای جنایات یزید و یزیدیان بپردازند