از شاخصه‌های فرقه‌ی وهابیت به پیروی از سرکرده و سردمدار خود، «ابن‌تیمیه حرّانی» به کارگیری کلمات و عبارات تند، زشت و اهانت‌آمیز نسبت به اهل‌بیت (علیهم السّلام) و شیعیان است؛ چنان که گویا فرهنگ استدلال و احترام به نظر مخالف، جایی نزد او و پیروانش ندارد. ابن‌تیمیه و پیروانش در موضوع عزاداری سید‌الشهداء (علیه السّلام) نیز تعبیرات زشت و زننده‌ای به کار برده‌اند؛ چنان که او می‌گوید: «شیطان به سبب کشته شدن امام حسین (علیه السّلام) دو بدعت در میان مردم رواج داده؛ یکی بدعت محزون شدن، گریه کردن و نوحه‌سرایی برای امام حسین (علیه السّلام) در روز عاشورا و دیگری بدعت شادی و خوشحالی که اهل‌سنت در این روز دارند.»[1]

این در حالی است که در منابع روایی اهل‌سنت و مورد قبول وهابیت آمده است که سلما گوید: «در حالی که امّ سلمه گریه می‌کرد، نزد او رفته از او پرسیدم: چرا گریانی؟! او گفت: پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم)به خوابم آمد در حالی که موهای سر و محاسن حضرت، خاک‌آلود بود. عرضه داشتم: ای رسول خدا شما را چه شده؟! (چرا شما را به این حال می‌بینم؟!) حضرت فرمود: هم‌اکنون شاهد کشته شدن فرزندم حسین (علیه السّلام) بودم.»[2]

همچنین گروه دیگری از علمای اهل‌سنت و مورد قبول وهّابیت این‌گونه روایت کرده‌اند: «از امّ‌سلمه روایت شده: حسن و حسین (علیهما السّلام) در خانه من و در برابر پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) به بازی مشغول بودند. در این هنگام جبرئیل نازل شد و گفت: ای محمد! پس از رحلت تو، امّتت این فرزند را _ اشاره به حسین (علیه السّلام) فرمود _ شهید می‌کنند. حضرت، گریست و حسین (علیه السّلام) را به سینه چسبانید. سپس حضرت، تربتی را که جبرئیل از مرقد شریف حسین (علیه السّلام) آورده بود در دست گرفت، بویید و فرمود: بوی کرب و بلا از آن به مشام می‌رسد. آن‌گاه آن خاک را به دست امّ‌سلمه سپرد و فرمود: ای امّ‌سلمه! حواست باشد و بدان که هرگاه این تربت، به خون تبدیل گردید، فرزندم، حسین (علیه السّلام) به شهادت رسیده است. ام‌سلمه، تربت را در شیشه‌ای ریخت و هر روز به آن می‌نگریست و می‌گفت: ای خاک! روزی که به خون تبدیل گردی آن روز، روز بزرگی خواهد بود.»[3]

با توجه به این‌گونه روایات آیا به سیره و سنّت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در اقامه عزا برای امام حسین (علیه السّلام) پی برده نمی‌شود و این خود نمی‌تواند بهترین دلیل و حجت شرعی بر مشروعیت عزاداری برای آن امام همام باشد؟

پی‌نوشت:

[1]. «و صار الشّیطان بسبب قتل الحسین رضی الله عنه یحدث للنّاس بدعتین بدعة الحزن و النّوح یوم عاشوراء... و کذلک بدعة السّرور و الفرح.» منهاج السنة النبویة، ابن‌تیمیه حرّانی، مؤسسة قرطبة، مصر، ج 4، ص 554.
[2]. «حدّثتنی سلمی قالت دخلت علی أمّ سلمه و هی تبکی فقلت ما یبکیک قالت رأیت رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) تعنی... .» سنن الترمذی، ترمذی، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، ج 5، ص 657.
[3]. «عن أمّ سلمة قالت کان الحسن و الحسین رضی الله عنهما یلعبان بین رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) فی بیتی فنزل جبریل علیه السّلام) فقال: یا محمّد إنّ أمتّک... .» المعجم الکبیر، طبرانی، مکتبة الزهراء، موصل، ج 3، ص 108.