عایشه
در کتب روایی اهل سنت، روایتی وجود دارد که شیرخوردن مرد اجنبی را از زن اجنبی اجازه داده و این امر را موجب ایجاد محرمیت دانسته است؛ عایشه و حفصه، این روایت را مبنا قرار داده و رضاع کبیر را باعث محرمیت میدانستند، ولى باقی همسران پیامبر، بر خلاف عایشه و حفصه، این قضیه را موردی و مخصوص سالم میدانستند.
یکی از صفات زشتی که در قرآن و روایات آثار منفی و زیانباری برای آن بیان شده است، حسادت میباشد. نخستین حسد،حسادت قابیل نسبت به برادرش هابیل بود، آن هم به جهت اینکه خداوند قربانی هابیل را پذیرفت ولی قربانی قابیل را نپذیرفت و این موضوع برای قابیل انگیزهای برای کشتن برادرش شد. در آیه دیگری از زشتی این عمل به خدا پناه میبریم.
نبی مکرم اسلام (صلیاللهعلیهوآلهوسلم) همواره از حضرت خدیجه (سلاماللهعلیها) تعریف میکردند و وی را بر دیگر مادران مومنین برتری میدادند و در باب بزرگی ایشان بسیار سخن میگفتند. در نتیجه برترین همسر رسول خدا از میان همسران ایشان ، فقط یک نفر است و دیگری هم در کنار وی نیست .
علمای شیعه معتقدند، با اینکه همسران پیامبر معصوم از خطا، اشتباه و حتی گناه نیستند، ولی نسبت قذف به آنان، تهمتی ناروا است؛ اما البانی محدث و روایتشناسی که وهابیت به دیدگاههای حدیثی و فقهی او اعتنای بسیار زیادی دارند، با وقاحت تمام، احتمال زنای همسران پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) را محتمل میداند.
از احادیث جعلی که در فضایل عایشه نقل میکنند، عبارات «ای حمیرا! با من سخن بگو!» «بخشی یا دو سوم از دین خود را از عایشه بگیرید» است که برخی کتب تفسیر و تاریخ اهل سنت، این عبارات را به عنوان روایت، جهت اثبات فضیلت عایشه، ذکر میکنند؛ اینها گرچه مشهور است، ولی هیچ سندی ولو ضعیف هم ندارند.
مسلمانان در طول تاریخ، به زیارت قبور انبیا، صالحان و علما رفته و با بوسیدن، دستکشیدن و گذاشتن صورت بر روی قبور، انبیا، صالحان و علمای خود احترام گذاشته و به آنها تبرک جستهاند اما ابنتیمیه و اتباع وی این اعمال را حرام دانسته و مسلمانان را به شرک و کفر متهم میکنند و آنان را «قبورین» و «عبادت کنندگان قبرها» مینامند.
زیارت قبور یکی از سنتهایی بوده است که از زمان پیامبر و صحابه وجود داشته است، ولی وهابیت به پیروی از ابن تیمیه زیارت قبور را گاهی بدعت و گاهی شرک مینامند.
در روایات اهل سنت آمده است که عایشه بعد از شنیدن خبر شهادت امام علی (علیه السلام) سجده کرد. ابوالفرج إصفهانى، از دانشمندان بزرگ اهل سنت، در كتاب مقاتل الطالبيين با سند صحيح نقل كرده است که أبوالبخترى گفت وقتى خبر شهادت على (عليه السلام) به عائشه رسيد، سجده كرد. همچنین در منابع اهل سنت آمده است که قلب عائشه نسبت به حضرت علی (علیه السلام) پاک نبود...
شیعه همسران پیامبر اسلام را بر پایه آیه ششم سوره احزاب، «امهات مؤمنین» میداند و آنان را پاس میدارد، اما افسوس که برخی از آنان به فرمانهای خدا و پیامبر پایبند نبودند. نمونه برجسته این دعوی، شرکت عایشه در جنگ «جَمل» است.
حضرت رسول (ص) به دلایل و قرائنی در حجره اختصاصی خویش دفن شد نه در حجره عایشه. از باب نمونه: مقصود از «بیت النبی» ، «حجره النبی» و «دار النبی» ، خانه و حجره اختصاصی آن حضرت است وگرنه آن را به نام یکی از همسران او مانند عایشه یا ام سلمه و. . . می خواندند.
از نظر علمای اهل سنت تمام صحابه عادل هستند، ولی در تاریخ صدر اسلام میبینیم آنها با پیامبر اکرم گاهی به شدت مخالفت میکردند. یکی از مخالفتهای صحابه با پیامبر اکرم در آخرین حج ایشان بود، عایشه میگوید: پس از برخورد تند برخی صحابه، پیامبر با حالتی غضبناک نزد من آمد، من کسانیکه پیامبر را غضبناک کرده بودند را نفرین کردم و گفتم خدا آنها را وارد آتش دوزخ کند.
نقل بیدقت برخی علمای اهل سنت منجر به اهانت به بزرگان میگردد، مثلاً ابن عاشور و موسی شاهین لاشین، آوردهاند: عایشه هر وقت مىخواست شخصى وارد حریمش شود، به او شير مىداد؛ این نسبت به عایشه، نسبت درست و دقیقی نیست. بلکه نقل شده که «به دخترانِ خواهران و برادرانش امر میکرد، کسی را که دوست دارد آنان، او را ببینند، شیر دهند.»
یکی از مصادیق شرک از نظر محمد بن عبدالوهاب، توسل به ارواح اولیاء الهی است. وی میپندارد ارواح انبیا و اولیاء الهی بعد از مرگ قادر به برآوردن حاجتهای طلبکار و سائل نیستند، لذا توسل به آنها موجب شرک است و این کار خلاف عقیده سلف است. اما در مقابل میبینیم که بزرگان و علمای اهلسنت توسل به ارواح اولیاء الهی را جایز میدانند.
این سؤال به ذهن هر اهل علمی خطور میکند که چگونه اجتهادی قابل استناد است؟ آیا به هر اجتهادی میتوان اعتنا کرد؟ در میان صحابه بودند افراد بسیاری که مرتکب فحشا و گناهان کبیره شدند، ولی به بهانه اجتهاد آنها را تبرئه کردند. حتی با عذر اجتهاد در مقابل خلیفه مسلمین و جانشین به حق رسول خدا ایستادند و در نهایت او را به شهادت رساندند.