متهم کردن شیعه به تفرقه افکنی و اختلاف بین مسلمین امری ناجوانمردانه و به دور از حقیقت است. شیعیان هرگز درصدد ایجاد شکاف در جامعه اسلامی نبوده و نیستند. اگر به تاریخ مراجعه کنیم ریشه اختلاف را به راحتی می توان یافت که اگر همان موقع آن ریشه قطع خشکانده می شد، هرگز اختلاف و جنگ بین مسلمانان اتفاق نمی افتاد و خونی از آنها ریخته نمی شد.

آنچه که مسلم است این است که راویان بخاری و مسلم دست چین شده هستند و از هرکس در این کتاب نقل روایت نشده است. با اینکه در این کتابها از ابوهریره بسیار نقل روایت شده است، ولی حتی یک روایت ازامام مجتبی که عزیز پیامبر بود در این کتابها یافت نمی شود. یا به اعتراف خود اهل سنت روایات نقل شده از حضرت زهرا به تعداد انگشتان دست می باشد.

گر وهابیت بپذیرند که حضرت زهرا از شیخین (ابوبکر و عمر خشمگین شده و با همین حال از دنیا رفته، اصل و اساس مشروعیت خلافت آنها را زیر سؤال برده، چرا که این موضوع ثابت می‌کند تنها یادگار پیامبر اکرم برترین بانوی دو عالم، سرور زنان اهل بهشت با خلافت آنان مخالف بوده که طبق روایات رضایت و خشم حضرت زهرا، رضایت و خشم رسول خدا می‌باشد.

طرفداران سقیفه بنی‌ساعده در صدد برقراری رابطه‌ای صمیمی بین خلیفه دوم و حضرت علی(علیه السلام) هستند تا زشتی کار ایشان در مورد غصب خلافت و جانشینی رسول‌خدا را بپوشانند. آنها گمان می‌کنند که با جعل برخی از روایات می‌توانند وقایع حقیقی تاریخ را کتمان کنند و تاریخ را منحرف کرده و اذهان مردم را از اهل‌بیت رسول‌خدا دور کنند.

در صحیحین آمده که ابوسلمه می‌گفت: من و برادر عایشه، بر او وارد شدیم، و چگونگی غسل پیامبر را پرسیدیم، عایشه ظرف آبی طلبید و از روی لباس غسل کرد و بر سر خود آب ریخت. دو نفری که خدمت عایشه رفتند، یکی برادر رضاعی عایشه بود، دیگری هم خواهرزاده رضاعی عایشه.

ریشه انحرافات وهابیت و دیگر گروهها که از ملاک‌های اسلام ناب فاصله گرفتند را می‌توان در مسائل انحرافی مانند: غصب خلافت، غصب فدک، هجوم به خانه وحی، ممنوعیت نقل و تدوین احادیث پیامبر (ص)، سوزاندن احادیث و... جستجو کرد.