حدیث منزلت
اعتراض امیرالمؤمنین (ع) در حدیث منزلت به پیامبر (ص) نبود، بلکه منافقین که به بدگویی از حضرت پرداختند، باعث شد حضرت با اسلحه نزد پیامبر (ص) روند و شنیدههای خود را برای پیامبر (ص) بازگو کنند و پیامبر (ص) حدیث منزلت را فرمودند؛ علی (ع) نیز با سرعت به مدینه بازگشتند.
طبق جدیث منزلت، به غیر از نبوت، تمام مقاماتى را كه هارون داشت براى حضرت على (ع) ثابت است؛ از شباهت هایی که بین على (ع) و هارون وجود دارد روشن میگردد که وصایت، خلافت و امامت امیرالمؤمنین (ع) نیز ثابت است و نفی مقام نبوت، نفی خلافت و وصایت حضرت نیست.
احادیث فراوانى دلالت می کند که حدیث منزلت، اختصاص به جنگ تبوک ندارد؛ جمله «یا على انت منى بمنزلة هارون من موسى» اگر مقید به زمان یا مکان خاصى بود، پیامبر اکرم (ص) قید آن را بیان مىفرمود و از آنجا که هیچ قیدى بیان نشده، کلام اطلاق دارد و شامل همه زمانها و همه مکانها و همه احوال و اوصاف مىگردد.
حدیث منزلت، با عبارتهای متعددی صادر شده و هر کدام از آنها به نوبه خود، امامت امیرالمؤمنین را ثابت میکنند، ولی برخی از نصوص آن همچون «انه لا ینبغی ان اذهب الا وانت خلیفتی»، نص صریح است.
احادیث و مناقب زیادی از پیامبر اکرم درباره اصحابشان بیان شده است، بطوریکه بیشترین آن احادیث و مهمترین آن نسبت به حضرت علی (علیهالسلام) بوده است؛ این احادیث در زمان خلفا بعد از رحلت پیامبر و حکومتهای بعدی یعنی بنی امیه و بنی عباس گاهی از زبان خلفا نیز شنیده میشد.