کارشناس شبکه ماهواره ای وهابی، شبهه تکراری عدم وجود امامت در قرآن را با نشان دادن کلیپی از عزاداری سنتی یکی از استان های ایران که در آن عزاداران داخل در گل شده و خود را کاملاً گل مالی می‌کنند،‌ ثابت کند؛ عزاداری عده‌ای از شیعیان به راست و دروغ بودن امامت چه ربطی دارد؛ مراسم غیر عقلی و خرافی در بین وهابیت نیز وجود دارد.

در کنار آیات قرآن کریم که به صراحت، مسئله تقیه را مطرح کرده و به آن مشروعیت بخشیده است، روایات فراوانی از فریقین داریم که بر مشروعیت تقیه دلالت دارند.

یکی از مسائل پر تنش که گاه به مثابه شبهه و پرسش و در نهايت به صورت اتهام از سوی برخي از گروه‌های تندروی افراطی سلفی عليه شيعه درآمده است، دروغ‌گویی توسط شیعه به علت اعتقاد به تقيه است، در حالی‌که احادیث تقیه در منابع معتیر اهل سنت موجود است.

از اوزاعی نقل شده است که زمانی‌که سر امام حسین آورده شد، مردی از شام بلند شده، و امام حسین و پدرشان را لعن و نفرین کرد؛ واثله صحابی بلند شد و قسم یاد کرد که پس از شنیدن حدیث کساء از پیامبر اکرم، همیشه حب اهل بیت را داشته‌ام و ماجرای آیه تطهیر را نقل کرد؛ گفته شده که اوزاعی در فضائل، غیر از این حدیث نقل نکرده است. ... از زهری نیز در فضائل، فقط یک حدیث نقل شده است و علت آن ترس از بنی‌امیه بود.

باید عالمان اسلامی مراقب باشند تا فریب افکار شیطانی وهابیت و صهیونیسم را نخورند، و به طبل تفرقه و نفاق نکوبند؛ یکی از علمای اهل سنّت ایران که تا حدودی عقاید وهابیت در او رسوخ کرده، در مورد غدیر گفته است: «غدیر به عنوان عید از دروغ‌های بزرگ تاریخ است و آن عالم سنی که به شیعه این عید را تبریک بگوید، منافق است.» در حالی‌که کتب معتبر اهل سنت پر است از مطالبی که ایشان نفی کرده است.

سرکرده وهابیت (محمد بن عبدالوهاب) با استناد به روایتی مدعی است که تقیه نشان از نفاق و عامل به آن مستحق عذاب است. در حالیکه بنا به اعتراف بزرگان اهل‌سنت، داستان عمار و نزول آیه 106 سوره نحل بر امر تقیه تصریح دارد.