بنای قبور
از منظر شیخ جعفر کاشف الغطاء (رحمه‌الله‌علیه)، ساخت قبه بر روی قبور اشخاص صالح و هم‌چنین تعمیر مقابر ایشان، بدین جهت که از مصادیق تعظیم در برابر آن بزرگواران به حساب می‌آید و هم‌چنین فواید ملموسی نیز به همراه دارد، امری مشروع، بلکه شایسته محسوب می‌شود.
کتاب «احیاء المقبور من ادله استحباب بناء المساجد و القباب علی القبور» از جمله آثاری است که نویسنده سنی مذهب آن، ادله متعددی در جهت اثبات مشروعیت بناء بر قبور، اقامه کرده است، که اثری مفید در جهت رد نظریه وهابیون در مسئله بناء بر قبور است.
وهابیت هم‌چون البانی، بناء مسجد بر قبور اولیای الهی را بدعت و وسیله به سوی شرک می‌دانند و قائل هستند آیه 21 سوره کهف، دلالت بر جواز مسجد بر روی قبور اولیای الهی نمی‌کند و این ساخت مسجد مربوط به شرایع قبلی بوده است و در شریعت اسلام از بناء مسجد بر قبور نهی شده است.
سیره مسلمانان و صحابه و تابعین بر این بود که بر روی قبور انبیاء و اولیای الهی یا کنار قبور آن‌ها از باب تبرک مسجد و بناء می‌ساختند، ولی وهابیت تکفیری بر خلاف آیات قرآن و سیره مسلمانان و صحابه، بناء مسجد بر قبور اولیای الهی را بدعت و وسیله برای شرک می‌دانند و از این باب، قبور ائمه (علیهم‌السلام) و صحابه و تابعین را تخریب کردند.
بنای بر قبور، از جمله عقاید اهل‌سنت عزیز است که متاسفانه از سوی برخی از فعالان فضای مجازی که در پوشش اهل‌سنت، فعالیت می‌کنند، مورد خدشه قرار گرفته است؛ این در حالی است که علمای اهل‌سنت، بنای بر قبور را جایز و مشروع می‌دانند.
در روایتی از منابع شیعه آمده که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) امر به تخریب قبور کردند؛ ولی آن روایت، علاوه بر اینکه برخوردار از سند صحیحی نیست، معارض با برخی از آیات قرآن و سیره اهل بیت (علیهم‌السلام) است؛ پس نمی‌توان به آن روایت تمسک جست.
موضوع بنا و ساختن گنبد و بارگاه از موضوعات اختلافی بین محمد بن عبدالوهاب و مسلمانان است. در مقاله‌ی جریده ام القرا، آمده: ساختن قبه و بنا از قرن پنجم هجرت معمول گردیده است که در پاسخ باید گفت در واقع گنبد و ضریح نوعی محبت به اهل‌بیت پیامبر و تعظیم شعائر است.
موضوع بنا و ساختن گنبد و بارگاه از جمله موضوعات مورد اختلاف بین محمد بن عبدالوهاب و مسلمانان است. شیخ نجدی در مقاله‌ای که در جریده ام القرا، شماره جمادی الثانی سال 1345 منتشر ساخت، می‌گوید ساختن قبه و بنا از قرن پنجم هجرت معمول گردیده است. که در پاسخ باید گفت صحابه، اولین بانیان حرم رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) هستند
موضوع بنا و ساخت گنبد و بارگاه از موضوعات اختلافی بین محمد بن عبدالوهاب و مسلمانان است. شیخ نجدی در مقاله‌ای می‌گوید ساختن قبه و بنا از قرن پنجم هجرت معمول گردیده است.که در پاسخ باید گفت آیاتی در قرآن وجود دارد که بزرگان اهل‌سنت تصریح کرده‌اند که این آیات دلیل بر جواز مشروعیت بناء بر روی قبور بزرگان و اولیاء است.
یکی از انحرافات محمد بن عبدالوهاب این است که وی می‌گوید: «نماز خواندن در مساجدی که بر قبور انبیاء و صالحان بنا شده است، جایز نیست و بنای مسجد بر قبور حرام است.» که در پاسخ باید گفت عموم روایتی که می‌گوید نماز و دعا در هر مکانی جایز است، دلالت می‌کند بر اینکه نماز و دعا نزد قبر پیامبر و صالحان نیز جایز است.
اتهام به بدعت‌گذار بودن مسلمانان به‌خاطر اعمالی چون بنای بر قبور که از سوی وهابیان سال‌هاست بر آن تاکید می‌شود، در واقع امری است که بیشتر متوجه خود ایشان است، چون مسلمانان 14 قرن به اعمالی مشغول بودند که وهابیتی که تنها دویست سال قدمت دارد آن‌ها را بدعت معرفی می‌کند و منکر آن است. حال باید پرسید چه کسی بدعت‌گذار است؟
مساله‌ی بنای بر قبر و ساختن مساجد در کنار یا اطراف قبور که سال‌هاست مورد هجوم همه جانبه‌ی وهابیت قرار گرفته و تبعات ناگوار آن مدت‌هاست جهان اسلام را آزار می‌دهد خود بدعتی است که از جانب وهابیت در این مساله گذاشته شده است. چون ساخت مسجد بر قبر هم توسط صحابه انجام گرفته و هم در زمان خود پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم).