در حالی که بیشتر بزرگان و علمای اهل سنت بر ولادت حضرت مهدی در سال 255 هجری و آغاز غیبتش در سال 260 هجری صراحت دارند، اما ابن‌تیمیه حرّانی، تئوریسین فکری وهّابیت می‌گوید: «محمد بن جریر طبری و دیگر علمای علم تاریخ و انساب گفته‌اند: حسن بن علی عسکری (علیهما السّلام) فرزندی نداشته و اولادی هم از خود باقی نگذارده است.»

گروهی از شبهه‌گران وهّابی، با عبارات و ترفند‌های گوناگون کوشیده‌اند، در اصل این‌که اساساً امام عسکری فرزندی داشته که غیبت نموده باشد یا خیر، تشکیک نموده‌اند. از باب نمونه ناصر بن عبدالله قفاری در شبهه‌ای، قضیه‌ی تقسیم میراث امام عسکری بین برادرش (جعفر کذّاب) و مادر امام عسکری را دلیلی بر عدم وجود امام زمان گرفته و گفته است.

ابن تیمه حرانی، حدیث «من مات و لم یعرف امام زمانه مات میتة جاهلیة» را که علامه حلی آن را در حقانیت عقیده شیعه آورده بود حدیث جعلی و ساختگی و بی اصل می‌داند. ما در این جستار به خوبی به طرح سخن ابن تیمیه و پاسخ‌های مختلف به اشکالات او می‌پردازیم.

مسأله ظهور امام زمان در آخر الزمان، از مسائل بحث برانگیز بین مسلمانان است. این موضوع دارای مباحث مبهم بسیاری است که نیاز به فحص فراوان دارد.در روایات آمده است که یکی از علائم ظهور امام عصر، پر شدن ظلم و فساد در جامعه است. برداشت غلط از این روایات سبب شده است که برخی گمان کنند در برابر ظلم نباید اقدامی کرد تا منجر به تاخیر افتادن ظهور امام زمان نشود.

جانشین هر پیامبری به‌عنوان هدایتگر امت آن پیامبر، محل مرجع و راهنمای مردم در دینشان می‌باشد تا مردم به انحراف کشیده نشوند و مسائل دین را از او سؤال کنند و از طرفی هم پیامبر او را به مردم معرفی کرد تا همگان او را بشناسند، چرا که مردم صلاح خود را نمی‌دانند و باید کسی باشد تا با راهنمایی به موقع همگان را به رستگاری سوق دهد.

سوداگران دین و مذهب از راهی برای اغفال عمومی و به اثبات رساندن مدعاهای دروغ و واهی خود استفاده می‌کنند که از جمله آن تقطیع و تدلیس و ممزوج کردن روایات با هم و القای آن به مخاطب به این که منظور از این کلمات ائمه (علیه السلام) و نعوذ بالله این‌که منظور ایشان همین فردی است که از آن سخن به میان آمده است.