شیطنت در روایات

  • 1396/01/28 - 23:23
سوداگران دین و مذهب از راهی برای اغفال عمومی و به اثبات رساندن مدعاهای دروغ و واهی خود استفاده می‌کنند که از جمله آن تقطیع و تدلیس و ممزوج کردن روایات با هم و القای آن به مخاطب به این که منظور از این کلمات ائمه (علیه السلام) و نعوذ بالله این‌که منظور ایشان همین فردی است که از آن سخن به میان آمده است.

پیروان احمد البصری با به هم پیوستن چند روایت، در صدد بر آمدند تا اثبات کنند وی همان یار نخستین امام زمان است که از اهالی بصره می‌باشد و اما نیرنگی که در ممزوج نمودن این روایات إعمال شده بدین صورت است که: در روایت حضرت علی (علیه السلام)، که نخستین یار حضرت صاحب الامر را از شهر بصره دانسته «نخستین یار از یاوران حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) از شهر بصره می‌باشد (آل سید حیدر الکاظمی، بشاره الاسلام فی علامات المهدی، ص219) و در روایت دوم که از امام صادق (علیه السلام) است، نام یکی از سه یار آن حضرت که از اهالی بصره می‌باشند را «احمد» دانسته است و با آن‌که او را ابن ملیح بر می‌شمرد به خواننده چنین القا می‌کند که این دو حدیث در مقام بیان یک شخص هستند و حال آن‌که واقعیت چیز دیگری است و این چیزی نیست به‌جز تقطیع و تدلیس در روایات، به منظور فریب اذهان ناآگاه.

پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ احمد البصری یکی از مدعیان دروغین مهدویت است که در ابتدا، مواردی را در اثبات و تطبیق خود با روایات بیان کرد و با ادعای مجالست و بهره بردن در ملاقات حضوری با امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) به دنبال کسب جایگاه برآمد و گزافه‌گویی‌هایی مانند به دست گرفتن حکومت بعد از صاحب الامر را نیز بر زبان آورد و در ادامه پس از گریختن از محل سکونت و زندگی خود، پیروانش از آن به «غیبت» یاد کردند و متاسفانه این روند ادامه یافت.

در این‎جا در ضمن بیان یکی از کارهای نابه‌جا که به حمایت از احمد البصری صورت گرفت، تذکر این توصیه به همگان مفید فایده است که با بالا بردن سطح دانش خود، کور کورانه و بدون تحقیق هر حرف و سخنی را قبول نکنند و در صورت نیاز با مراجعه به افراد متخصص در زمینه علوم اسلامی و تاریخ اسلام از صراط مستقیم و باورهای مذهبی خود به طرز شایسته محافظت نمایند و آن را دست‎خوش سودجویان قرار ندهند.

از جمله کارهای حامیان احمد البصری و پیروانش، نیرنگ و شیطنت در روایات حقه‌ای است که با تحریف لفظی و معنوی، تقطیع، کم و زیاد کردن و میکس کردن آن‌ها با یکدیگر وانمود می‌کنند که روایات متواتری را در دست دارند که بر ادعای ایشان منطبق است و مهم‌تر این‌که این روایات دلیلی است بر امام پیش از او به امامت وی.

ایشان با به هم پیوستن چند روایت در صدد بر آمدند تا اثبات کنند احمد الحسن، یمانی، همان یار نخستین امام زمان است که از اهالی بصره می‌باشد. ایشان به این منظور متمسک به روایتی از امام صادق (علیه السلام) شدند: «امام صادق (علیه السلام) نام یاران و اصحاب قائم  را برای ابوبصیر بیان نمود و فرمود: «یکی از آن‌ها احمد از بصره است.»[1]

و اما نیرنگی که در ممزوج نمودن این روایات إعمال شده بدین صورت است که: در روایت اول حضرت علی (علیه السلام)، نخستین یار حضرت صاحب الامر را از شهر بصره دانسته «نخستین یار از یاوران حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) از شهر بصره می‌باشد.»[2] و در روایت دوم که از امام صادق (علیه السلام) است، نام یکی از سه یار آن حضرت که از اهالی بصره می‌باشند را «احمد» دانسته است و با آن‌که او را ابن ملیح بر می‌شمرد به خواننده چنین القا می‌کند که این دو حدیث در مقام بیان یک شخص هستند و حال آن‌که واقعیت چیز دیگری است[3] و این چیزی نیست به جز تقطیع و تدلیس در روایات به منظور فریب اذهان نا آگاه.

پی‌نوشت:

[1]. «مدعیان مهدویت- احمد البصری»
[2]. آل سید حیدر الکاظمی، بشاره الاسلام فی علامات المهدی، ص219
[3]. محمد بن جریر بن رستم الطبری الشیعی، دلائل الامامه، ص574

برچسب‌ها: 
تولیدی

افزودن نظر جدید

CAPTCHA
لطفا به این سوال امنیتی پاسخ دهید.
Fill in the blank.