پایگاه جامع فرق ادیان و مذاهب_  لوکاس برانک اظهار داشت: اولین کتابی که درباره اسلام خواندم کتاب «فی خطی النبی» در 2007 بود و پس از آن کتاب «نهضة الشیعه» بود. پس از آنکه در مطالعاتم با امام حسین علیه السلام آشنا شدم، دیگر تمایلی به مطالعه درباره فهم دیگران از اسلام نداشتم.

توبه کردن نیاز به دلیل و نشان دارد و در تاریخ، نشانی از توبه‌ی یزید ثبت نشده است. افزون بر این که در توبه شرایطی هست که یکی از آنها جبران مافات است که چنین چیزی از یزید صورت نگرفته، بلکه او انبوه جنایت‌ها را تا پایان عمر انجام داده است.

در ایام حزن و اندوه اهل بیت(ع)، عبدالحمید به تاریخ قیام امام حسین(ع) پرداخت و در تحلیل خود از این قیام، نتیجه گرفت که نصرت تنها در دست خداست؛ هرچند این عبارت صحیح است و شیعه نیز همین اعتقاد را دارد، اما ادبیات عبدالحمید این شائبه را ایجاد می‌کند که او اشاره‌ای به شبهه وهابیت در توسل و استغاثه دارد که کلام صحیحی نیست.

ایراد گرفته‌اند که هیچ پدری فرزند کوچکش را در تیررس دشمن قرار نمی‌دهد؛ در پاسخ باید گفت که کیفیت شهادت حضرت علی اصغر به دو صورت نقل شده است؛ اما بر فرض صحت این قول که امام فرزندش را بر دست بلند کرد و از دشمن آب طلبید، بعید شمردن آن بی‌معنی است؛ اتفاقاً پدر غیرتمند با این احتمال که ممکن است دشمن دلش به رحم آید و با چند قطره آب، جان فرزندش را نجات دهد، از این کار ابا نمی‌کند.

محبت اهل بیت(ع) برای اهل سنت، جزء لاینفک ایمان آن‌هاست؛ به طوری‌که اگر محبت اهل بیت(ع) را نداشته باشند، ایمان آن‌ها مشکل دارد.

یکی از معجزات و کرامات امام حسین (علیه‌السلام)، تلاوت قرآن توسط سر مطهر ایشان بعد از شهادت حضرت است؛ وهابیت خبیث که همواره دشمنی خود را با حضرات اهل‎ بیت (علیهم‌السلام) به اثبات رسانده، منکر این معجزه و کرامت خاص از سیدالشهداء (علیه‌السلام) شده است؛ اما علاوه بر علمای شیعه، عالمان اهل سنت نیز این کرامت را در کتاب‌‎های معتبر خود ذکر کرده‌اند.