اقطاب
یکی از آموزه های صوفیه که در جلسات اخلاقی هم نفوذ کرده است سرسپردگی تام از استاد سلوکی است که این امر طبق آیات الهی و رویات تنها در مورد معصوم(ع) صادق است و از غیر معصوم نمی توان اطاعت محض نمود و این امر نتیجه ای غیر از گمراهی و اتلاف عمر سالک نخواهد داشت.
یکی از راه های تشخیص حقانیت یا بطلان هر جریانی این است که زندگی نامه بزرگان آن جریان را مورد تحقیق قرار داده تا در خلال این تحقیق، وضعیت فرقه نیز روشن شود. یکی از این جریان ها فرقه صوفیه گنابادی سلطانعلیشاهی است که زندگی نامه یکی از اقطاب این فرقه صوفیه به نام ملاعلی گنابادی (نورعلیشاه ثانی) باید مورد کنکاش دقیق قرار گیرد.
دراویش گنابادی باید در تمام امور خود از قطب یا شیخ خود تبعیت کنند و از ایشان اجازه بگیرند. اقطاب و بزرگان این فرقه حتی عبادات دراویش را منحصر در اجازه خود کردند و به آنها هشدار می دهند که حتی پرستش خداوند متعال بدون اجازه ایشان باطل خواهد بود. درحالی‌که آیات قرآن کریم دلالت دارد بر اینکه لزوم و وجوب اطاعت، فقط منحصر در اطاعت از خدا و انبیاء و معصومین (علیهم السلام) است.
علیرضا جذبی که از نظر سنی دو سال از تابنده بزرگتر است و پا جا پای تابنده گذاشته وضع بدتری دارد؛ زیرا این قطب عالم امکان! که باید محاط به همه علوم هستی باشد، از صحیح خوانی چند بیت شعر فارسی هم عاجز است که مورد تمسخر هر بیننده و شنونده‌ای از جمله دراویش این فرقه قرار گرفته است.
با اینکه در آیات و روایات مختلف، به تبعیت و اطاعت از ائمه‌ی معصومین (علیهم‌السلام) امر شده است، ولی عده‌ای از صوفیان با فریب سخنان اقطاب خود، که بدون هیچ دلیلی افرادی همچون فرزندان خود را جانشین خود کرده‌اند، تسلیم محض بوده و از آنان اطاعت می‌کنند.