افضلیت
حذیفه بن یمان درباره ارزش عمل امیرالمؤمنین در جنگ خندق می‌گوید: قسم به خدایی که جان حذیفه در دست اوست، اجر و پاداش عمل حضرت علی (علیه‌السلام) یعنی کشتن عمرو بن عبدود، در روز خندق، از پاداش اعمال تمامی امت محمد (صلیاللهعلیهوآله) تا به امروز و تا روز قیامت برتر است.
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ وقتی مسلمان‌ها فهمیدند که دشمن می‌خواهد با یک لشکر خیلی بزرگ به مدینه بیاید و آن‌ها را نابود کند، سلمان فارسی پیشنهاد داد که در شمال مدینه که تنها راه ورود به مدینه بود، یک گودال بزرگ حفر کنند!
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ مشرکین مکه در سال پنجم هجری، برای سومین بار با مسلمان‌ها جنگ سختی کردند و تمام تلاششان را برای نابود کردن اسلام کردند. مدتی پشت خندقی که حفر شده بود، منتظر ماندند. چند نفر از شجاع‌های مشرکین توانستند از خندق عبور کنند.
حديث «تشبيه» يا «اشباه» حديثى كه از نظر سند، صحیح و از جهت دلالت به امامت، در غايت استوارى است. حديث «تشبيه» در بردارنده اين حقيقت است كه ويژگي‌هاى والا و صفات كريمانهاى كه در پيامبران الهی پراكنده شده، در سرور ما اميرالمؤمنين (عليه‌السلام) يكجا فراهم آمده است.
نقل روایت جعلی در شأن نزول آیه مباهله در برخی از کتب حدیثی و تفسیری اهل سنت و اشاره نکردن به جعلی بودن آن، نشانه این است که برخی از علمای اهل سنت که دلالت این حدیث در افضلیت اهل بیت (ع) را متوجه می‌شوند، تمایل دارند که وانمود کنند این شأن نزول اختلافی است، در حالی که این روایت ساختگی توان مقابله با روایات متواتر را ندارد.
بر اساس روایات شیعه و اهل سنت و نیز دیدگاه مفسران اسلامی، مراد از «أُذُن واعیة» (گوش شنوا) در آیه 12 سوره حاقه، حضرت علی (علیه‌السلام) است و ابن تیمیه ادعا می کند که این مطلب دروغ است.
در کتب روایی اهل سنت، بر اساس اقرار و اذعان خلفای سه‌گانه، امیرالمومنین علی (علیه‌السلام) را برتر از خود می‌دانستند و همواره از عمل غصب خلافت، پشیمان و سرزنش کننده‌ی خود بوده‌اند؛ اما بعضی از جاعلان عنوان، با ایجاد تحریف، این مساله را خلاف واقع نشان می‌دهند. با یک تحقیق ساده در کتب اهل سنت، برتری مولا علی (علیه‌السلام) اثبات می‌شود.
یکی از مهم‌ترین راه‌های تقریب بین مذاهب اسلامی در مسأله امامت، می‌توان توجه به خلافت باطنی و مقامات معنوی حضرت علی (علیه‌السلام) و اهل بیت، از کتب شیعه و اهل سنت باشد.
امیر المومنین (علیه‌السلام) اعلم و افضل صحابه بعد از پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) است که اعلمیت و افضلیت ایشان، هم‌چون خورشید می‌درخشد و بر همگان روشن است.
ابن حجر هیثمی می‌نویسد: وقتی مأمون در مقابل شکایت بنی‌عباس در انتخاب کردن امام جواد (علیه‌السلام) به دامادی قرار گرفت، گفت: او را به خاطر برتری در علم و دانش و حلم بر همه دانشمندان زمان، در حالی‌که کودکی بیش نیست، انتخاب کرده است.
امام صادق (علیه السلام) به اعتراف بزرگان اهل تسنن، برترین عالم در زمان خود بوده، و ابوحنیفه در مناظره‌ای که با ایشان داشتند، به حقیقت این مسأله پی برد؛ فلذا همیشه می‌گفت که فقیه‌تر از جعفر بن محمد (علیه‌السلام) ندیدم.
نبی مکرم اسلام (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) همواره از حضرت خدیجه (سلام‌الله‌علیها) تعریف می‌کردند و وی را بر دیگر مادران مومنین برتری می‌دادند و در باب بزرگی ایشان بسیار سخن می‌گفتند. در نتیجه برترین همسر رسول خدا از میان همسران ایشان ، فقط یک نفر است و دیگری هم در کنار وی نیست .
فرمایش رسول خدا (صلیاللهعلیهوآله) «هرکس علی را بیازارد، مرا آزرده است»، با سندهای متعدد نقل شده است که در مجموع نمی‌توان در صحت آن تردید کرد، و در صدف این کلام نبوی، جواهرات گران‌بهایی نهفته است.
آلوسی در ذیل آیه 42 سوره آل عمران می‌نویسد: مراد از «عَلى نِساءِ الْعالَمين» برتری حضرت مریم بر زنان زمان خودش است، نه برتری وی بر همه زنان، زیرا سرور زنان اهل عالم فاطمه (س) است. ابن عباس از پیامبر (صلی الله علیه و آله) روایت کرد، که فرمود: چهار زن هستند که سرور زنان زمان خودشان هستند. و برترین این چهار زن فاطمه (س) است.