پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یکی از جریان‌های فکری منحرف که سرعت رشدش، نشان از برنامه‌ریزی علمی و دقیق قدرت‌های استعماری دارد، جریان «تشیع لندنی» است که می‌کوشد تفسیر جدید از شیعه به جهان عرضه کند؛ یکی از شاخصه‌های این جریان، مخالفت همه‌ جانبه با مسئله وحدت شيعه و اهل سنت و تلاش  برای مرزبندی هرچه بيشتر با اهل سنت به شیوه‌های گوناگون است.

این جریان در مقابل بزرگداشت هفته وحدت (روزهای دوازدهم تا هفدهم ماه ربیع‌الاول)، روزهای نهم تا پانزدهم ماه ربیع‌الاول را هفته برائت نامیده است و به شکلی گسترده به تبلیغ مراسم تفرقه‌افکنی چون «عید الزهرا» با نام «جشن نهم ربیع» و ... می‌پردازد. در ایران فاصله میان روزهای دوازدهم ماه ربیع‌الاول (سالگرد ولادت پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله بنا بر روایات اهل سنت) تا هفدهم ربیع‌الاول (سالگرد ولادت ایشان بنا بر روایات شیعه) به‌عنوان هفته وحدت نام‌گذاری شده است؛ هفته‌ای که رسانه‌ها و خطبا در مجالس گوناگون سعی می‌کنند، به بیان اشتراکات میان اهل‌سنت و شیعه پرداخته و مسلمانان در کشورهای مختلف جهان را به پرهیز از تفرقه و اهتمام به وحدت فراخوانند.[1]  چه‌بسا در این‌ بین، بسیاری از مشکلات و ابهامات به وجود آمده نیز حل‌وفصل شود؛ به‌ویژه در کشورهایی که جمعیتی از شیعیان و اهل‌سنت در کنار یکدیگر زندگی می‌کنند، این گفت‌وگوها و توجه به عقاید و علایق یکدیگر برای زیست مترقی و مسالمت‌ آمیز اسلامی می‌تواند ضرورتی مضاعف پیدا کند.

نام‌گذاری روزهای نهم تا پانزدهم ماه ربیع‌الاول به هفته برائت که نخستین‌ بار توسط شبکه ماهواره‌ای امام حسین علیه‌السلام، آن هم مقارن با هفته وحدت، حرکتی طراحی شده باهدف تحت‌الشعاع قراردادن و ضربه‌ زدن به اصل اصیل وحدت اسلامی بود.[2]

این حرکت که با عنوان جشن سالروز مرگ خلیفه دوم صورت می‌گیرد، از لحاظ روانی هم اهل‌سنت را خشمگین می‌کند و هم جریان تکفیری را تقویت کرده است و بهانه‌ای دیگر برای کشتار شیعیان بی‌گناه و مظلوم سراسر جهان اسلام فراهم می‌کند. حال‌آنکه، قریب به‌اتفاق اهل‌سنت، محب اهل‌بیت علیهم‌السلام هستند و امکان مقابله‌ به‌مثل این چنینی علیه مقدسات شیعیان ندارند و این بدعت، آنها را بیش‌ازپیش از تشیع، دفع و دور می‌کند.

در برجسته‌ سازی هرچه بیشتر این مناسبت، فعالان این جریان مدعی می‌شوند که نهم ربیع در روایات معتبر، به «غدیر ثانی» تعبیر شده است و رسانه‌های این جریان، با تبلیغ این نام‌گذاری، درصدد پررنگ‌ کردن هرچه بیشتر اختلافات شیعه و سنی از این طریق بر می‌آیند؛ اقدامی که سبب خشنودی دشمنان اسلام و مسلمین شده است.

پی‌نوشت:
[1]. الهه خانی آرانی، شاخصه‌های فکری و رویکردهای عملی جریان شیعه وحدت‌ستیز )تعارض‌گرا(، ص19.
[2]. مجله شمیم معرفت،  بهار 1394 - شماره 37، «هفته برائت»