پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ به اعتراف منابع بهائی، نوشته‌جات به اصطلاح وحیانی پیامبرخوانده‌ی بهائی، به مرور زمان طبق صلاحدید کاتبش اصلاح شده‌اند: «بسیار مهم است توجه شود که تغییرات سبکی و دستوری مذکور، در طول زمان صورت گرفته و اغلب، این خود زیّن المقرّبین (کاتب حسینعلی نوری) بوده که آن‌ها را پیشنهاد می‌داده است و لهذا دست نویس‌های مختلف، از این لحاظ تا حدودی با هم فرق دارند».[1]
اما اگر به گفته‌ی بهائیان، تنها دلیل حقانیت پیامبران نزول آیات است [2]؛ پس چگونه تنها دلیل حقانیت حسینعلی نوری مصون از خطا نبوده است؟! آیا پیامبرخوانده‌ای كه ادعای علم الهی و خطاناپذيری دارد [3]، از يافتن ايرادات نوشته‌های خود عاجز بوده و محتاج كاتبش شده تا آن‌ها را به او نشان دهد؟! از طرفی اگر پیامبرخوانده‌ی بهائی هدفش از اصلاح نوشته‌جاتش بستن دهان مخالفین بوده، چرا یک‌بار برای همیشه آن را عوض نکرده تا به مرور و تدریج نسخه‌های متعدد از این کتاب منتشر نشود؟! آيا دليلش اين نبوده كه او از يافتن تمام غلط‌هایش عاجز بوده و پس از هربار اصلاح، غلط‌های جديدی کشف می‌شده‌اند؟!

پی‌نوشت:
[1]. خسرو دهقانی، خورشید ایقان پرتو درخشان عرصه ایمان، نسخه‌ی الکترونیکی، ص 34.
[2]. «مظاهر مقدسه را دلیلی جز آیات کتاب نیست»: علی‌مراد داودی، مقالات و رسائل در مباحث متنوع، تنظیم: وحید رأفتی، بی‌جا: مؤسسه‌ی معارف بهائی، 150 بدیع، ص 329.
[3]. ر.ک: حسینعلی نوری، ایقان، هوفمایم آلمان: لجنه‌ی ملّی نشر آثار بهائی به زبان فارسی و عربی، 1988 م، ص 64.