پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ دلایل بسیاری بر استمرار آئین اسلام تا زمان قیامت؛ پیامبرخوانده‌ی بهائیت را بر آن داشت تا برای اثبات پیامبری خود، روز قیامت را همان زمان ظهور قائم (که به ادعای او: علی‌محمد شیرازی است) جلوه دهد. از این‌رو حسینعلی نوری برای اثبات ادعای خود، به این روایت استناد می‌کند: «إذا قامَ القائم قامَتِ القِیامة [1]؛ هنگامی که قائم قیام کند قیامت برپا می‌شود».
اما در پاسخ به این شبهه می‌گوییم:
اولاً: عبارت "إذا قامَ القائم قامَتِ القِیامة"، که پیامبرخوانده‌ی بهائیت از آن به عنوان روایتی مشهور یاد کرده، در هیچ کتاب روایی وجود ندارد؛ لذاست که اشراق خاوری آن را تنها به "شرح عرشیه" شیخ احمد احسایی اسناد داده است. حال آن‌که با تکفیر شدن صاحب همین کتاب و از اعتبار افتادن متن آن، عملاً سندی بر روایت مذکور وجود ندارد.[2]
ثانیاً: نامیدن امام زمان (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) به "صاحب قیامت" نیز، به هیچ‌وجه با ادعای پیامبرخوانده‌ی بهائیت سازگاری ندارد؛ چرا که به فرموده‌ی علّامه مجلسی، توصیف حضرت قائم (علیه السلام) به صاحب قیامت از این‌روست که: «و وصفُ القائم بِصاحبِ القيامة لِإتصال زمانه بها أو لِرجعةِ بعض الأموات فی زمانه [3]؛ حضرت علی (علیه السلام) قائم (علیه السلام) را به جهت اتصال زمان قیامش به قیامت یا به جهت رجعت بعضی اموات در آن زمان، به "صاحب قیامت" توصیف فرموده است».

پی‌نوشت:
[1]. حسینعلی نوری، ایقان، هوفمایم آلمان: لجنه‌ی ملّی نشر آثار امری به زبان فارسی و عربی، 1998 م، ص 95.
[2]. ر.ک: میرزا محمد تنکابنی، قصص العلماء، بی‌جا: چاپ‌خانه حیدری، بی‌تا، ص 40.
[3]. علامه مجلسی، بحارالأنوار، بیروت: دارالاحیاء التراث، 1403 ق، ج 44، ص 268.