پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ فرقه‌ی منحرف گنابادیه، همواره از هیچ تلاشی برای بر هم زدن آرامش در جامعه‌ی اسلامی کوتاهی نکرده و برای اعلام موجودیت خود هر اقدامی را در دستور کار تشکیلات خود قرار می‌دهند. ایشان در فضای حقیقی جامعه، روزی با فتنه‌ی اپوزیسیون خارج‌نشین و ایادی داخلی ایشان هم‌دست شده و خسارات سنگین چند ماهه را بر جمهوری اسلامی وارد می‌سازند و باعث ضعف و عقب ماندگی کشور در زمینه‌های گوناگون داخلی و بین المللی می‌شوند[1]؛ روزی تجمع غیرقانونی را در گوشه و کنار کشور ساماندهی می‌کنند؛ روزی دست به آشوب در شهرهای مرکزی کشور می‌زنند که منجر به زخمی شدن هم‌وطنانمان می‌شود و در فضای مجازی نیز با هجمه به قوه‌ی قضائیه و سایر نهادهای مقدس و کلیدی جمهوری اسلامی اهداف سیاسی خود را دنبال می‌کنند.
این فرقه در جدیدترن اقدام جهت بلند کردن پرچم اعتراض و مخالفت با نظام اسلامی، این بار به پایگاه اعتقادی شیعی حمله ور شده و با علم کردن اختلافات علمی بین فقها، سعی در بهره‌برداری از آن را دارد. سایت رسمی فرقه‌ی منحرف گنابادیه، در کانال تلگرامی خود با طرح ادعای[2] یکی از چهره‌های به اصطلاح نومعتزلی در بین منتقدین نظام و بدون رعایت اخلاق خبرگزاری و خبررسانی، به دنبال ایجاد شبهه در اذهان عمومی و ایجاد اختلاف و شکستگی در صفوف متحد شیعیان است. این درحالی است که بارها از سوی فضلای حوزه به ادعای ایشان پاسخ داده شده است.[3]
این سوال مطرح می‌شود که آیا هدف فرقه‌ی گنابادیه از طرح ادعاهای این‌چنینی، حل و فصل اختلافات علمی و پویایی و بالندگی فقه و مبانی شریعت است؟ اندک آشنایی با فرق منحرف و بخصوص تصوف جواب روشنی را برای این پرسش مطرح می‌کند.
سابقه‌ی شریعت گریزی صوفیان از اوامر و نواحی شرع، بسیار طولانی است و بزرگان این فرقه همواره در جهت رسیدن به امیال نفسانی، پیروان نگون‌بخت خود را از انجام دستورات الهی مرخص کرده‌اند! برخی به بهانه‌ی بی‌خود شدن از خود و غرق شدن در ذات حق، از خود اسقاط تکلیف کرده و شرع را وا نهاده‌اند.
شيخ محمد لاهيجی (قرن نهم هجری) این اسقاط تکلیف را در بین بزرگان صوفی منش اجماعی دانسته و میگويد: «چون مسلوب العقل گشتند، به اتفاق اولياء و علماء تكاليف شرعيه و عبادات از اين طايفه ساقط است».[4] عین القضات همدانی، صوفی صاحب‌نام دیگری است که با تقطیع روایت نبوی (صلی الله علیه و آله) مسیر شریعت گریزی برای متصوفه را هموار می‌سازد و می‌نویسد: «آخر دانی كه محل تكليف عقل است و مصطفی گفت: اذهب عنهم عقولهم.[5] تكليف كجا بماند؟ و چون تكليف نيست نماز كه كند و روزه كه دارد؟»[6]
صوفیان برای گریز از قید و بند شرعیات به التقاط‌گرایی و تاویل‌گرایی روی آورده و هر بهانه‌ای را مستمسک این مطلب می‌کنند و امروز نیز دست به دامن اختلافات علمی شده و با طرح ادعاهای پاسخ داده شده به دنبال اغراض سیاسی خود هستند.

پی‌نوشت:

[1]. اعتراف عناصر فتنه 88 به حمایت فرقه‌ی گنابادیه از ایشان
[2]. ادعای آقای مجتهد شبستری در رابطه با دعوت مراجع به مناظره و عدم پاسخ از طرف ایشان
[3]. اعلام آمادگی چهره های حوزوی و دانشگاهی برای مناظره
[4]. مفاتيح الاعجاز في شرح گلشن راز، لاهیجی، تصحیح برزگر، ص 229
[5]. مناقب آل ابيطالب، ابن شهرآشوب، مجمع احیاء الثقاه الاسلامیّه1412، ج1 ص 115
[6]. نامه هاي عين القضات همداني، تصحیح علی‌نقی منزوی(3جلدی)، ج2 ص340