پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یکی از فایل‌هایی که به دستم رسید، مربوط به مبشران مسیحی بود که در آن شبهاتی را علیه قرآن مطرح کرده بودند؛ تا از طریق اشتباه جلوه دادن اعتقاد به حقانیت قرآن و اسلام، مسلمانان را به سوی مسیحیت جلب کنند. اگرچه بسیاری از اشکالات  به غایت ساده و سطحی است و نیازی به جواب ندارد، با این حال در اینجا به بخشی از مهم‌ترین شبهاتشان علیه قرآن پرداخته و به آن پاسخ می‌دهیم.
سؤال مبشران مسیحی: مسیحیان بخشی از آیه 24 سوره نوح «وَ لا تَزِدِ الظَّالِمينَ إِلاَّ ضَلالاً» را نوشته‌اند و به گمان خود این آیه را اشکالی بزرگ بر حضرت نوح (علیه‌السلام) و در اصل به قرآن قلمداد کرده‌اند. اشکال آنان این است که با توجه به این آیه حضرت نوح (علیه‌السلام) به جای اینکه مردم را هدایت کند، بر ضلالت آنان می‌افزود و این رفتار چون قابل‌قبول نیست، بنابراین قرآن که آن را نقل کرده نیز قابل‌اعتنا نخواهد بود.
پاسخ:
اصل آیه و ترجمه آن عبارت است از: «وَ قَدْ أَضَلُّوا كَثيراً وَ لا تَزِدِ الظَّالِمينَ إِلاَّ ضَلالاً [نوح/24] همانا بسيارى را گمراه كردند؛ و [پروردگارا!] ستمكاران را جز گمراهى ميفزا». با توجه به ترجمه آیه اشکال مبشران مسیحی مردود است. چراکه در آیه مذکور خداوند مورد خطاب حضرت نوح (علیه‌السلام) بوده و خود حضرت مورد خطاب خداوند نیست. برای بیشتر مشخص شدن معنای آیه می‌توان به تفاسیر این آیه نیز رجوع کرد. علامه طباطبایی در تفسیر این آیه چنین می‌نویسد: «و جمله وَ لا تَزِدِ الظَّالِمِينَ إِلَّا ضَلالًا نفرين نوح (علیه‌السلام) به آنان است، از خدا مى‏‌خواهد گمراهی‌شان را بيشتر كند، البته اين گمراهى ابتدايى نيست، بلكه مجازات است، پس آن جناب در اين نفرين خود از خدا مى‏‌خواهد كفار را به جرم كفر و فسقشان مجازات كند، البته اين غير آن نفرينى است كه در آيات بعد كرده و از خدا هلاكتشان را خواسته است».[1]

پی‌نوشت:
[1]. ترجمه تفسير الميزان، موسوى همدانى سيد محمد باقر، دفتر انتشارات اسلامى جامعه‏ى مدرسين حوزه علميه قم، 1374 ش، ج 20، ص 51.