از جمله شبهاتی که وهابیت  در مبحث امامت ائمه اطهار به شیعه وارد می‌کند این مسأله می‌باشد که چرا در نهج البلاغه نشانی از وجود نص بر امامت علی بن ابی طالب (علیه السلام  و فرزندان آن حضرت وجود ندارد ؟!

پاسخ: اولا: سید رضی گرد آورندۀ سخنان و نامه‌ های امام، همه سخنان ایشان را در موارد گوناگون، جمع نکرده و بیشرین توجه او، به سخنان فصیح و بلیغ آن حضرت بوده است، بنابراین اگر در این کتاب نشانی از وجود نص بر امامت امیر المومنین و فرزندان او نباشد، دلیل بر فقدان نص و دلیل در این مورد از سوی رسول خدا ( صلی الله علیه و آله و سلم ) نیست.

ثانیا: در نهج البلاغه کرارا مسأله وصایت و امامت حضرت امیر و اهل‌ بیت ایشان مطرح شده که ما در این مقام از میان سخنان فراوان آن حضرت به برخی از آنها اشاره می‌کنیم.

منزلت اهل‌بیت (علیه السلام): امام (علیه السلام) در خطبه دوم نهج البلاغه، منزلت اهل‎‌بیت (علیه السلام) را چنین معرفی می‌کند: «موضع سرّه و لجأ أمره و عیبة علمه و موئل حکمه، و کهوف کتبه، و جبال دینه؛ بهم اقام انحناء ظهره و أذهب ارتعاد فرائضه . . . لا یقاس بآل محمّد ( صلی الله علیه و آله و سلم ) من هذه الأمّة أحد، و لا یسوّی بهم من جرت نعمتهم علیه أبدا، هم أساس الدّین و عماد الیقین، إلیهم یفیء الغالی و بهم یلحق التالی و لهم خصائص حق الولایة و فیهم الوصیّة و الوراثة، الآن إذ رجع الحقّ إلی أهله و نقل إلی منتقله». [1]

«اهل بیت، جایگاه راز خدا، پناهگاه دین او، صندوق علم او، مرجع حکم او، گنجینه‌های کتاب‌های او، کوه‌های دین او می‌باشند. خدا به وسیلۀ آنها پشت دین را راست کرد و تزلزلش را مرتفع ساخت . . . احدی از امت با آل محمد قابل قیاس نیست. کسانی را که از نعمت آنها متنعمند با خود آنها نتوان هم ترازو کرد، آنان رکن دین و پایۀ یقینند، تند روان باید به آنان ( که میانه رو هستند ) برگردند و کند روان باید سعی کنند به آنان برسند
شرایط ولایت امور مسلمین در آنها جمع است و وصیت پیامبر درباره آنهاست و آنان کمالات نبوی را به ارث برده‌اند، و الان زمانیست که حق به اهلش بازگشته و به جای اصلی خود منتقل گشته است».

و چه نصی بالاتر و روشن‌تر از این که حضرت می‌فرماید: « و فیهم الوصیة و الوراثة ». « وصیت رسول خدا و وراثت او در میان آنهاست ». همچنین سخنان حضرت درباره حقانیت خود بیش از آن است که در این‌جا به آن اشاره شود، کافی است به یاد آوریم که آن حضرت در اوائل خلافت ظاهری خود در خطبه‌ای چنین فرمود: «فو الله ما زلت مدفوعا عن حقّی مستأثرا علیّ قبض الله نبیّه ( صلی الله عیله و آله و سلم ) حتی یوم النّاس هذا ». [2]
« به خدا سوگند از روزی که خدا جان پیامبر خویش را تحویل گرفت تا امروز همواره حق مسلم من از من سلب شده است ». [3]

 منابع:

[1]. نهج البلاغه، خطبه 2.
[2]. نهج البلاغه، خطبه 6.
[3]. کتاب راهنمای حقیقت آیت الله شیخ جعفر سبحانی، ص 338 ـ 340.