پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ عبدالحمید در سخنرانی‌های مختلف خود، اعتراف کرد که 24 سال او به عنوان بزرگ اهل‌سنت از اصلاح‌طلبان حمایت می‌کرد. او گفت که اصلاح‌طلبان به او وعده می‌دادند و پس از رأی آوردن از وزیر امور خارجه درخواست کردم که 10 سفیر از اهل‌سنت بگذارند؛ پذیرفتند، ولی نتوانستند وعده خود را محقق کنند.[1]

وی مدعی شد در انتخابات دوره سیزدهم ریاست‌جمهوری، «اصول‌گرایان گفتند شما هر بار به اصلاح‌طلبان رأی داده‌اید و این بار به اصول‌گرایان رأی بدهید تا ببینید چه می‌کنند. تعهداتی هم درباره کل مسائل ملی داده شد؛ چرا که مسائل ملی برای ما اولویت اول است».[2] به این معنی که همان طور که اصلاح‌طلبان برای جذب آراء اهل‌سنت با عبدالحمید رایزنی می‌کردند و وعده‌هایی (شخصی و مذهبی) به عبدالحمید دادند، اصول‌گرایان نیز وعده دادند ولی فقط وعده ملی داده، وعده مذهبی ندادند.

البته در سال 1400، عبدالحمید متفاوت از دوره‌های قبل که دیدار رسمی با کاندیدای اصلاح‌طلبان داشت، با آیت‌الله رئیسی دیدار مستقیم نداشت؛ حتی به طور رسمی نظر خود را ابراز نکرد، بلکه با توییت‌های فرزندش، محتاطانه از اصول‌گرایان حمایت کرد. هنوز یک ماه از تنفیذ رئیس‌جمهور شهید نگذشته بود که مدعی شده و خواستار عمل به وعده‌ها شد. وی ادعا کرد: «تیم آقای رئیسی شدیداً پیگیری کردند و چند نفر را به زاهدان فرستادند. خود آقای رئیسی و تیمشان هم در تهران پیگیر مسائل اهل‌سنت در مناطق مختلف بودند؛ وعده دادند از نخبگان اهل‌سنت استفاده خواهیم کرد؛ تاکنون به وعده عمل نکردند، ...؛ آقای رئیسی گفته‌اند که من چیزی را اعلام نمی‌کنم، ولی کوشش خودمان را می‌کنیم که در عمل کار کنیم و اهل شعار نباشیم. ما در نهایت به آقای رئیسی رأی دادیم».[3]

با اینکه رئیس‌جمهور قول خاص مذهبی نداده بود، به این وعده عمل کرد و دو سال پس از ریاست‌جمهوری با‌ اشاره به  فعالیت 1700 مدیر سنی در دستگاه‌های اجرایی کشور گفت: «امروز در بخش‌های مدیریتی کشور، شیعه و سنی فعالیت دارند و همواره تأکید بنده در جلسات شورای اداری استان‌ها، استفاده از ظرفیت نیروهای بومی تحصیل کرده، صاحب تخصص، کارآمد و ذی‌صلاح بوده است».[4]

وعده اصلی که مشکلات معیشتی بود و رئیس‌جمهور به همه ملت وعده آن را داده بود، در حال تحقق بوده و دولت به دنبال زیرساخت‌ها -جهش تولید، جهش اشتغال، حل مشکل مسکن و ازدواج- است. در چهار سال منتهی به سال 1400، مردم به شدت به مشکلات اقتصادی خورده و تورم بسیار بالا، معیشت آنان را با معضل روبرو کرد، ولی عبدالحمید در آن سال‌ها پیگیر منافع اهل‌سنت بود، اما به محض امتحان کردن مدیریت اصول‌گرایان (به قول خودش)، حتی یک سال هم تحمل نکرد و از شروع سال دوم ریاست‌جمهوری آیت‌الله رئیسی (مهر 1401)، دولت را در باب اقتصاد به باد انتقاد گرفت؛ بارها از مشکلات معیشتی که مشکل همه مردم است دم زد؛ از کاهش ارزش پول ملی سخن گفت و سفارش می‌کرد که به سرعت باید این ارزش پول برگردد.

مشکلات اقتصادی وجود دارد، ولی باید به مسئولین فرصت داده شود، سپس از آنان نتیجه بخواهیم، اما وی کار را به تقابل زودهنگام کشاند؛ عبدالحمید گفت: «شما چرا حرف دلسوزان را قبول نمی‌کنید؟! تصمیم بگیرید اگر فرد یا ارگانی که چشم شما هم محسوب می‌شود مرتکب خلاف قانون شد، گریبان او را می‌گیرید. ... شما امروز قانون را اجرا کنید، فردا پول شما ارزش پیدا می‌کند. شما پای حقوق بشر را به ایران باز کنید و هر خلافی باشد آن را اصلاح کنید، بعد ببینید ارزش پول شما به کجا می‌رسد».[5] وی که حد تخصصش در اقتصاد از این کلام مشخص می‌گردد، با لجاجت در دو سال اخیر خواستار استعفای دولت به علت ناتوانی در عمل به وعده‌ها شد.

با اینکه رئیس‌جمهور شهید هیچ باجی به عبدالحمید نداد و حتی با او ملاقاتی نداشت، ولی ظاهراً عبدالحمید گمان می‌کند که آیت‌الله رئیسی وام‌دار او بوده و باید به او پاسخگو باشد؛ اینگونه است که خطاب به نامزدهای انتخابات می‌گوید رئیس‌جمهورهای قبلی وعده خود را عمل نکردند؛ اگر شما هم این گونه هستید، انصراف دهید.

همه مردم معتقدند که آیت‌الله رئیسی در رفع مشکلات بسیار کوشا بود و در این مسیر توفیق داشت و باید زمان بگذرد تا نتیجه کارهای زیربنایی ایشان روشن شود. 

پی‌نوشت:
[1]. «بده بستان‌های سیاسی مولوی عبدالحمید با جریان اصلاحات»
[2]. سخنان عبدالحمید در ۱۸ خرداد ۱۴۰۳.
[3]. سایت صراط، «مولوی عبدالحمید: منتظر قول آقای رئیسی برای انتصاب اهل سنت هستم؛ او به من گفت چیزی را اعلام نمی کنم، عمل می کنم»، ۱۶ شهريور ۱۴۰۰.
[4]. کیهان، «امروز شیعه و سنی در کنار هم کارهای بسیاری را در کشور رقم زده‌اند»، ۱۰ شهريور ۱۴۰۲.
[5]. سخنان عبدالحمید در ۱۶ تیر ۱۴۰۲.