فردوسی می‌گوید که شاهنامه، کتاب تاریخ است. تاریخی که بخش‌هایی از آن با زبان رمز و راز بیان شده است. شاهنامه اگر اسطوره هم باشد باز هم گویای باورها، آرمان‌ها و فرهنگ ایران باستان است و از این حیث، اهمیت دارد. مثلاً در شاهنامه آمده که رستم در حمله به مازندران، دیوها را سر برید و داشته‌های آنان را غارت کرد. در بدترین حالت، ممکن است که رستم و دیوها، همگی افسانه و اسطوره باشند، لیکن این اسطوره، گویای آرمان‌های ایرانیان باستان که این امور را کردار نیک می‌پنداشتند.

توضیحات بیشتر: «بنگرید»